جدال طرفداران خامنه ای با باند احمدی نژاد، نشان دهنده وضعیت بحرانی بی سابقه حکومت طی سه دهه حیات آن است. بر منظر سخن پراکنیهای پایوران رژیم در باره احمدی نژاد که روزی تنها و بهترین گزینه ولی فقیه بود، می توان جنگ باندها را از جمله حاد ترین زد و خورد درونی حکومت به شمار آورد.
به راستی روزی که جنبش رنگین کمان مردمی با شعار «مرگ بر اصل ولایت فقیه» خیابان را به تسخیر خود در آورد، بزرگترین ضربه را بر «اصل ولایت فقیه» زد. این شعار به درستی ولایت فقیه و جایگاه آن را مد نظر گرفت. 
به سیر رویدادها نگاهی بیاندازیم، می بینیم که جایگاه ولایت فقیه همچنان مورد مشاجره حتا آن دسته از باندهای درون حکومتی قرار گرفته که سینه چاکان ولایت بودند و امروز مجبورند این قدرت درهم شکسته شده را باز تعریف کنند. بازتعریف جایگاه ولی فقیه خود نشان از بحران در آن است.
ارتباط با عالم غیب و نمایندگی خدا روی زمین از جمله ابزار قدرت ولایت فقیه بود که اکنون مورد مشاجره باندهای حکومتی قرار گرفته و کانونی ترین نقطه مورد مشاجره است. با توجه به پارامتر جنبشهای مردمی که آغازگر درهم شکستن اتوریته ولی فقیه بود، چشم انداز هرچه بحرانی تر شدن مناسبات با ولی فقیه و در نتیجه تضعیف کل نظام در افق سیاسی قابل رویت است.
محمد جواد لاریجانی روز دوشنبه 16 خرداد گفت که «مجلس جدید باید بازوان رهبری باشد.» وی «ملاک هر گونه سیطره» را «اذن ولایت فقیه» دانست.
پاسدار جوانی رئیس اداره سیاسی سپاه در رابطه با نزول جایگاه «رهبری» به اعضای مجلس خبرگان وقت انتقاد می کند که چرا هنگام انتخاب خامنه ای به عنوان ولی فقیه از لفظ «امام» استفاده نکرده اند. وی می گوید «اشتباه بود که از ایشان با عنوان امام یاد نکردیم.»
این پاسدار وظیفه همه را در «امام» خواندن خامنه ای می داند و توصیه می کند که از این به بعد همه از «رهبری مقام معظم» با عنوان «امام» یاد کنند.(صبح صادق 16 خرداد)
زینت میرهاشمی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر