۱۳۹۲ آبان ۵, یکشنبه

اعدامهای دسته جمعی، جنایت علیه بشریت




روز شنبه ۴ آبان ۱۶ زندانی سیاسی طی یک اقدام جنایتکارانه در زندان مرکزی زاهدان به دار آویخته شدند. محمد مرزیه، بیدادستان جنایتکار زاهدان، اعدام این ۱۶ نفر را پاسخ به درگیری مسلحانه جمعه شب (۳ آبان) در منطقه مرزی سراوان اعلام کرد.
وی در گفتگو با خبرگزاری حکومتی فارس با وقاهت گفت:«با توجه به هشدارهایی که از قبل به عوامل اشرار و گروهکهای معاند داده بودیم مبنی بر این که اگر هر گونه اقدامی که سبب آسیب رسیدن به مردم بی گناه و عوامل امنیتی و انتظامی صورت بگیرد اقدام مقابله به مثل می کنیم، صبح امروز در پاسخ به شهادت مرزبانان شهرستان سراوان، 16 نفر از اشرار متصل به گروههای معاند نظام را اعدام کردیم».

در رویدادی دیگر در روز شنبه 4 آبان، رضا اسماعیلی (مامدی) 34 ساله، زندانی سیاسی کرد در سلماس که از سال 88 تا کنون در زندان بوده و حبیب الله گلپری، زندانی سیاسی کرد در زندان مرکزی ارومیه اعدام شدند. حبیب الله گلپری در سال 88 دستگیر و تاکنون زیر شکنجه و فشار بوده است.
حمله موشکی به کمپ لیبرتی در روز اعلام ریاست جمهوری حسن روحانی، کشتار اعضای سازمان مجاهدین و قتل عام 52 تن از ساکنان کمپ اشرف و گروگان گیری 7 تن از آنان در 10 شهریور (همزمان با بیست و پنجمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی) تا اعدام 18 زندانی در یک روز و ... واکنش رژیم برای جلوگیری از قیام مردم در شرایط بحرانی است که می تواند شرایط زهر خوردن ولی فقیه باشد.
در آخرین گزارش احمد شهید به تاریخ اول آبان آمده است:«724 زندانی در فاصله ژانویه 2012 تا ژوئن 2013، در ایران اعدام شده اند». احمد شهید وضعیت حقوق بشر در ایران را نگران کننده دانسته و تاکید کرده که نشانی از بهبود وجود ندارد. این گزارش بر مذاق کارگزاران رژیم خوش نیامده و آن را «غیر منصفانه» خوانده اند.

تشدید خشونت و اعدام با روی کار آمدن حسن روحانی پاسخ رژیم به همه کسانی است که تغییر و دگرگونی را در زیر عبا و عمامه آخوندهای وابسته به حکومت جستجو می کردند. فراموش نشود که جوخه های اعدام، شکنجه و سرکوب نه با لبخند های خاتمی از بین رفت و نه در دولت «تدبیر و امید» روحانی از بین خواهد رفت.
همه باندهای رژیم در برابر اعدام و قتل عام شریک هستند. چه آنهایی که آمر و عامل آن هستند و چه آنهایی که برای حفظ نظام در برابر آن سکوت می کنند.
استفاده رژیم از فرصت برای کاهش بحران، یکی از سیاستهای دیرینه جمهوری اسلامی است. در شرایط فعلی که برخی از قدرتهای جهان تحت پوشش روضه خوانیهای لابیهای دولت جمهوری اسلامی قرار گرفته و دلشان را به بهبود رابطه خوش کرده اند، اعدام زندانیان سیاسی به جریان افتاده است. پرونده نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی باید همچون پرونده اتمی به شورای امنیت برده شود. نباید این فرصت را به جمهوری اسلامی داد تا به بهانه بازار گرمی بر سر پرونده اتمی، کشتار زندانیان را تشدید کند. 
زینت میرهاشمی
  

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر