دومین نشست عالی امنیت هسته‌ای با حضور سران و رهبران 53 کشور که شامل بارک اوباما، بان کی مون و مقامهای ژاپن و روسیه نیز می شود، در روزهای 7 و 8 فروردین در سئول برگزار می شود. در این نشست، برای جمهوری اسلامی یعنی، کانون بحران، دعوتنامه ای فرستاده نشده. جالب آنکه آقای سلطانیه، سفیر و نماینده دایم رژیم در آژانس بین المللی انرژی اتمی که می داند پرونده هسته ای حکومت اش از محورهای گفتگوهای اصلی و حاشیه ای نشست خواهد بود، نسبت به" گزینشی" شرکت کنندگان معترض و حیرت زده گشته است.
در آستانه برگزاری اجلاس، آقای اوباما در دیدار با نخست وزیر ترکیه در سئول دوباره یادآور شد که پنجره ی بازی در مناقشه هسته ای رژیم "در حال بسته شدن" است. در واقع، پنجره مذکور بیشتر سوراخی در بن بست کوچه "علی" چپ برای جمهوری اسلامی است تا هر از گاهی سرک بیرون کشیده و وعده "پاسخ به همه سوالات" را بدهد، اما هرگز دُم به تله نسپارد.
در روزهای اخیر، سعيد جليلی با فرستادن نامه ای به خانم اشتون آمادگی جمهوری اسلامی را برای مذاکره اعلام کرد. در صورت انجام این امر، امکان دارد ترکیه یک بار دیگر پس از مذاکرات شکست خورده پیشین، نقش میانجیگری بین جمهوری اسلامی و 1+5 را به عهده بگیرد. از این رو، آقای اردوغان پس از پایان اجلاس مذکور به ایران می رود تا شاید بتواند از بسته شدن "پنجره" مورد نظر آقای اوباما جلوگیری کند.
جمهوری اسلامی ادعا می کند مذاکره را به خاطر پذيرفتن خواسته های جامعه جهانی انجام می دهد و نه به خاطر تاثيرگذاری تحريمها و بر سر برگزاری آن در استانبول یا ژنو، به بهانه جویی پرداخته است. علی لاريجانی، مسوول سابق هدايت ديپلماسی اتمی جمهوری اسلامی و مذاکره با گروه 1+5 نیز رعايت نشدن خواسته های رژیم و ادامه فشارها را که شامل تحريمها و تهديد به جنگ می شود را باعث شکست مذاکرات آتی پیش بینی کرده است.
از سوی دیگر، در سئول اگر چه نقطه ثقل اجلاس مذکور به جلوگیری از دستیابی گروه های تروریستی به سلاح اتمی اختصاص یافته، رهبران شش قدرت جهانی فرصت رایزنی در باره راه حلهای بحران هسته ای رژیم را خواهند داشت. این در حالیست که کاترین اشتون، ديپلمات ارشد جامعه اروپا که عهده دار مذاکرات مقدماتی از سوی گروه 1+5 می باشد، "هدف کلی" را "يافتن راه حل جامع و ماندگار" اعلام کرده است.
تمامی برخوردها از عدم انعطاف پذیری در برابر مناقشه هسته ای از سوی غرب و متحدان آن که کره جنوبی هم بدان پیوسته، حکایت دارد. از سوی دیگر، پرده برداری از برنامه های هسته ای برای جمهوری اسلامی که قدرت خود را بر آن تکیه داده، به مثابه خودکشی است. در اینصورت تنها روند تغییر، تنگ تر شدن حلقه های مانور جمهوری اسلامی خواهد بود.لیلا جدیدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر