آیت الله خامنه ای برای رییس جمهور آمریکا عمامه از سر برداشته و می گوید سُخنان ضد جنگ او "سُخنان خوبی" است. تصویر تعظیم بُلند بالای رهبر جمهوری اسلامی به پرچم سفید صُلح و آن هم با قرار دادن خود در کنار "دُشمن" همیشگی، بدان اندازه سورالیستی هست که جدی گرفته نشود، اما ارزیابی مزبور، هنوز به این سووال پاسُخ نمی دهد که هدف رهبر جمهوری اسلامی از ارایه آن چیست؟
با توجه به جبهه سیاسی – اقتصادی ای که در ماه های گذشته در برابر رژیم جمهوری اسلامی و ماجراجویی اتُمی آن شکل گرفته، مصرف خارجی این ژست زیاد نمی تواند باشد. تحریمهای جدی که از ابتدای سال میلادی و برای نخُستین بار از هنگام آغاز بُحران هسته ای مُلاها در دستور کار طرفهای خارجی آن قرار گرفته، یک نشانه روشن از پایان دورانی است که در آن ژستهای توخالی هر دو طرف، همان سیاست عملی به شمار می رفت.
اکنون مُعامله فقط به صورت نقدی صورت می گیرد و در دو سوی اُقیانوس اطلس افراد زیادی را نمی توان یافت که مایل به گُشودن اعتبار برای معاش نسیه مُلاها باشند. سال گُذشته در چنین ایامی وقتی نمایندگان "نظام" با دست خالی به وعده گاه استانبول رفتند، بی درنگ با قواعد جدید بازی در جیب به خانه برگردانده شدند. از این هنگام به بعد، حتی برای بی استعداد ترین پایور زیر خیمه ولایت هم روشن گردیده که موضوع مُذاکره، شُمار جُرعه هایی است که "نظام" باید از جام زهر بنوشد.
بنابراین دلبری زُمُخت آقای خامنه ای از مُخالفت رییس جمهور آمریکا با لفاظی جنگی اسراییل، بیشتر می تواند رو به صحنه داخلی و در واکنش به تردیدها پیرامون دُرُستی مُحاسبه وی از میزان واقعی تهدیدها داشته باشد. رهبر جمهوری اسلامی در این گمان به سر می برد که غرب نه می تواند و نه می خواهد که به صورت جدی وارد پروسه مُتوقف کردن ماجراجویی هسته ای و منطقه ای حُکومتش شود. سیاست "قطار بی تُرُمز" محصول و بیان اجرایی این ارزیابی است که در خلال 6 سال گُذشته افسار تعیین استراتژی و تاکتیک جمهوری اسلامی در برخورد به جهان پیرامونش را در دست داشته است.
لازم به تاکید نیست که تشدید تحریمهای بین المللی و هدف قرار گرفتن بخشهای نفتی و بانکی "نظام" و فراتر از آن، مفهوم سیاسی این اقدام، چه شکافهای عمیقی در تحلیل ظفرنمون "آقا" به جا گذاشته است. از سوی دیگر، با توجه به تغییر شرایط منطقه پس از "بهار عربی"، چند پایه ی کلیدی که آقای خامنه ای ریل "قطار" مربوطه را روی آنها کار گُذاشته، یا وجود خارجی ندارد و یا در حال ریزش است.
با این وجود، "مقام مُعظم" بُرج عاج در هراس از مُواجهه داده شدن با آثار کم خردی خود، همچنان اصرار دارد که انشاء الله گُربه است. در همین راستا وی در ماه گُذشته و همزمان با آغاز بُحران سُقوط آزاد ارزش ریال، در تریبون نماز جُمعه پا به زمین کوبید: "چه بُحرانی؟ ... تحریمها به نفع ملت ایران است."
اینک آقای علی خامنه ای به همین شیوه و با وارونه نمایی واقعیت تلاش می کند از سُخنان رییس جمهور آمریکا، تاییدیه ای برای ارزیابی غلط و فاجعه بار از پیامدهای سیاست تحریک و تشنج آفرینی خود جعل کند. پیام او ادامه ی کسب و کار طبق معمول و بدون نگرانی از ضرر و زیان احتمالی است.
همزمان چنین می نماید جنسی که "آقا" در بساط شُرکایش می گذارد، برای آنها دیگر چندان جذاب نیست. در این رابطه یک منبع حُکومتی (وبگاه "فرارو") به نقل از یک "کارشناس" می گوید: "اشتباه است که گفته شود اوباما مُتناقض صحبت می کند، بلکه به اعتقاد من، اوباما برنامه ریزی شده سخن می گوید." منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر