سی و دو سال بعد از انتخابات سراسر قلابی حکومت ولایت فقیه و دو سال پس از نمایش انتخاباتی سال 88 که با اعتراض و مقاومت بی باکانه مردم بویژه جوانان و دانشجویان روبرو شد و در حالیکه قاشق خامنه ای در پروژه یکدست سازی اکنون به ته دیگ خورده است، "کلمه"، سایت رسمی میرحسین موسوی، راهپیمایی "سکوت" در 22 خرداد را تشریح و تبلیغ کرد: "خواسته های تظاهرات نه خلاف قانون اساسی است و نه خلاف اسلام."
سوال اینجاست که آیا سه خواسته ذکر شده (آزادی زندانیان سیاسی، انتخابات آزاد و مقابله با بیکاری و گرانی) که تنها با سرنگونی جمهوری اسلامی امکان تحقق یافتن دارد، با تظاهرات در "سکوت" امکان پذیر است، یا این درخواستی برای رد گم کنی ست؟
توضیح فراخوان "سکوت" از چند زاویه شایان توجه است. به نظر می آید که مهمترین آن در مسدود کردن راه "شیطنت" ها و جلوگیری از "هر گونه سوو استفاده از تجمع و راهپیمایی" باشد یا به عبارت دیگر، جنبش رنگین کمان ایران و مردمی که آرزوی سرنگونی جمهوری اسلامی را دارند، نتوانند شعارهای رادیکال بدهند و جنبش اجتماعی به سوی اصلاح طلبی یکرنگی – نیرنگی سوق داده شود. نا گفته نماند که "شورای هماهنگی راه امید" هم در بیانیه ای مردم را به همین منوال به راهپیمایی آنهم در "سکوت مطلق" دعوت کرده بود.
دیگر استدلال فراخوان "سکوت"، "ندادن بهانه" به رژیم برای سرکوب بود. اما بینیم بر خلاف این خوش خیالیها، "سکوت" چه معجزه ای کرد و در خیابانها چه گذشت.
گذشته از آنکه علیرضا بهشتی شیرازی، مدیر سایت "کلمه" صبح روز 22 خرداد دستگیر شد، طبق گزارشات رسیده، در خیابانها به ویژه در مقابل پارک ساعی با حمله نیروهای امنیتی به مردم، درگیریهای فیزیکی صورت گرفت و سرکوب به حدی بود که هر دو طرف خیابان، مردم محاصره شده بودند. ده ها نفر دستگیر شدند، میدان ونک و زیر پل اتوبان تبدیل به پادگان نظامی شده بود و مزدوران رژیم در لباس شخصی و لباس پلیس حضور وسیعی داشتند. نیروهای سپاه با دوربینهای مجهز از تظاهرات فیلمبرداری می کردند و تا ساعت 10 شب، موتور سواران بسیجی در لباسهای سیاه با فریاد "حیدر حیدر" در خیابانهای اصلی به ویژه میدان هفت تیر تا ولیعصر و میدان انقلاب تا پل کالج مشغول ویراژ و چنگ و دندان نشان دادن بودند.
از سوی دیگر، در مقابل کلانتری گاندی ده ها نفر از خانواده های دستگیر شدگان تظاهرات امروز برای پیگیری وضعیت نزدیکان خود تجمع کردند. تعداد دستگیریها تنها در این کلانتری به 30 نفر می رسد. از وضعیت بسیاری از بازداشت شدگان نیز خبری در دست نیست. خانواده ها به ویژه مادران و زنان با اعتراض، خواستار آزادی عزیزان خود هستند و فضای این منطقه بشدت متشنج بود. مردم در نقاط مختلف تهران بر روی بامها، بالکنها، حیاط منازل و در مواردی در خیابانها اقدام به سر دادن شعار کردند و هر نقطه ای که نیروهای سرکوبگر حاضر می شدند، شدت شعارها بالا می گرفت. در شهرستانها نیز کما بیش به همین صورت پیش رفت.
سرنگونی رژیم استبدادی- مذهبی جمهوری اسلامی پایه ای ترین پیش شرط دستیابی به آزادی و دموکراسی است که مردم ایران سالها برای آن مبارزه کرده اند. مبارزات، جانفشانیها و شعارهای مردم که یا فریاد زدند و یا بر دیوارها و پلاکاردها نوشته اند و راهی را که فعالان و نیروهای انقلابی از بدو استقرار نظام جمهوری اسلامی پیموده اند و به این خاطر شکنجه و اعدام شده اند، از خواست به حق سرنگونی جمهوری اسلامی و تشکیل دولت سکولار و بر قراری دمکراسی واقعی حکایت دارد.
"سکوت" معجزه نخواهد کرد. تغییر در شرایط موجود، بستگی به خیزشهای متحد و متشکل کارگران، دانشجویان معلمین، جوانان و دیگر اقشار جامعه در همبستگی تنگاتنگ و مطرح شدن خواستهای محوری آنان با صدای بلند دارد.
لیلا جدیدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر