«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» از دریافت یک نسخه از یک گزارش محرمانه در مورد نقش صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در ناآرامی های پس از انتخابات بحث برانگیز ریاست جمهوری در ایران خبر می دهد.
«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» با انتشار بیانیه ای نوشته است در نسخه گزارش محرمانه ای که به طور اختصاصی در اختیار این سازمان قرار گرفته، ضمن انتقاد جدی از عملکرد صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پس از انتخابات سال ۸۸ ، این شبکه، مسئول اعتراض های گسترده پس از اعلام نتایج انتخابات خوانده شده است.
این گزارش محرمانه در تاریخ ۹ اوت سال ۲۰۰۹ توسط «دفتر آموزش و پژوهش اداره سیاسی صدای و سیمای جمهوری اسلامی ایران» و زیرعنوان « تحلیل عملکرد صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و اعتماد مخاطب، پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری » تدوین شده است.
در این گزارش نتیجه گیری شده است که عملکرد نادرست صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، گزارش مراحل شمارش آرا و یا نتایج انتخابات و ناکامی این شبکه در پوشش خبری اعتراض های نامزدهای مخالف، به بی اعتمادی عمومی به نتایج انتخابات و اعتراض ها منتهی شد.
«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» می نویسد این گزارش سه ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ تدوین شد و روی آن مهر «محرمانه» زده شده و به نظر می رسد برای مدیران صدا و سیما ارسال شده باشد.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است که «مراحل شمارش آرا، اعلام نتایج اولین انتخابات و اعلام زودهنگام نتایج ... به ایجاد تردید بین مردم و «حرف و حدیث» در مورد « نتایج انتخابات از پیش تعیین شده» منجر شد.
در این گزارش خاطرنشان شده است که «با توجه به این که ساعات رای گیری تا ساعت ده شب روز برگزاری انتخابات هنوز ادامه داشت، پیروزی احمدی نژاد، ( بعد از شمارش ۶۱ درصد آرا ) در ۲:۴۷ صبح روز گزارش شد بنابراین، اعلام زودهنگام نتایج انتخابات، پیش از آماده کردن افکار عمومی در پوشش خبری رسانه های ملی اشتباه بود».
این گزارش محرمانه «اعلام نتایج انتخابات با چنین سرعتی را تقریباً بی سابقه خوانده است».
این گزارش به طور تلویحی عملکرد سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را یکی از عوامل موثر در اعتراض های گسترده خیابانی خوانده است. در این یادداشت محرمانه همچنین به کمبودهای این رسانه ملی که باعث نارضایتی بین معترضان شده بود، اشاره شده است.
در این گزارش تاکید شده است «فقدان پوشش خبری واکنش های معترضان به نتایج انتخابات در چند روز اول پس از اعلام نتایج و نیز تاکید بر جشن و پایکوبی حامیان نامزد پیروز، دعوت عمومی به جشن پیروزی آقای احمدی نژاد و پخش زنده آن از شبکه های رادیو و تلویزیون، که متاسفانه به انتقاد شدید و لفاظی تند علیه برخی از مقامات و شعارهای نامطلوبی که مردم سر می دادند، که بدون تردید به نفع کشور نبود، سکوت خبری مطلق در مورد سایر نامزدها، از جمله انتقادهایی هستند که علیه این رسانه ملی مطرح شده اند و عال نارضایتی بین معترضان بوده است.
این گزارش به ناکامی صدا و سیمای جمهوری اسلامی در پوشش خبری اعتراض ها که در رسانه های بین المللی انعکای پیدا کرد، و نیز این تصور که پوشش خبری صدا و سیمای ایران فاقد دقت و کمال بوده، اذعان کرده است.
در پایان بیانیه طولانی «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» آمده است این کمپین این گزارش داخلی و محرمانه را چالش دیگری در برابر مشروعیت محاکمه ها و محکومیت های پس از انتخابات قلمداد می کند.
این سازمان مدافع حقوق بشر در ایران خواهان آزادی همه زندانیان عقیدتی پس از انتخابات و نیز تحقیق مستقل و معتبر یک کمیته بی طرف به هدف تعیین نقش قوه قضاییه در این محاکمه ها و محکومیت های غیرعادلانه شده است.
«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» با انتشار بیانیه ای نوشته است در نسخه گزارش محرمانه ای که به طور اختصاصی در اختیار این سازمان قرار گرفته، ضمن انتقاد جدی از عملکرد صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پس از انتخابات سال ۸۸ ، این شبکه، مسئول اعتراض های گسترده پس از اعلام نتایج انتخابات خوانده شده است.
این گزارش محرمانه در تاریخ ۹ اوت سال ۲۰۰۹ توسط «دفتر آموزش و پژوهش اداره سیاسی صدای و سیمای جمهوری اسلامی ایران» و زیرعنوان « تحلیل عملکرد صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و اعتماد مخاطب، پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری » تدوین شده است.
در این گزارش نتیجه گیری شده است که عملکرد نادرست صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، گزارش مراحل شمارش آرا و یا نتایج انتخابات و ناکامی این شبکه در پوشش خبری اعتراض های نامزدهای مخالف، به بی اعتمادی عمومی به نتایج انتخابات و اعتراض ها منتهی شد.
«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» می نویسد این گزارش سه ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ تدوین شد و روی آن مهر «محرمانه» زده شده و به نظر می رسد برای مدیران صدا و سیما ارسال شده باشد.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است که «مراحل شمارش آرا، اعلام نتایج اولین انتخابات و اعلام زودهنگام نتایج ... به ایجاد تردید بین مردم و «حرف و حدیث» در مورد « نتایج انتخابات از پیش تعیین شده» منجر شد.
در این گزارش خاطرنشان شده است که «با توجه به این که ساعات رای گیری تا ساعت ده شب روز برگزاری انتخابات هنوز ادامه داشت، پیروزی احمدی نژاد، ( بعد از شمارش ۶۱ درصد آرا ) در ۲:۴۷ صبح روز گزارش شد بنابراین، اعلام زودهنگام نتایج انتخابات، پیش از آماده کردن افکار عمومی در پوشش خبری رسانه های ملی اشتباه بود».
این گزارش محرمانه «اعلام نتایج انتخابات با چنین سرعتی را تقریباً بی سابقه خوانده است».
این گزارش به طور تلویحی عملکرد سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را یکی از عوامل موثر در اعتراض های گسترده خیابانی خوانده است. در این یادداشت محرمانه همچنین به کمبودهای این رسانه ملی که باعث نارضایتی بین معترضان شده بود، اشاره شده است.
در این گزارش تاکید شده است «فقدان پوشش خبری واکنش های معترضان به نتایج انتخابات در چند روز اول پس از اعلام نتایج و نیز تاکید بر جشن و پایکوبی حامیان نامزد پیروز، دعوت عمومی به جشن پیروزی آقای احمدی نژاد و پخش زنده آن از شبکه های رادیو و تلویزیون، که متاسفانه به انتقاد شدید و لفاظی تند علیه برخی از مقامات و شعارهای نامطلوبی که مردم سر می دادند، که بدون تردید به نفع کشور نبود، سکوت خبری مطلق در مورد سایر نامزدها، از جمله انتقادهایی هستند که علیه این رسانه ملی مطرح شده اند و عال نارضایتی بین معترضان بوده است.
این گزارش به ناکامی صدا و سیمای جمهوری اسلامی در پوشش خبری اعتراض ها که در رسانه های بین المللی انعکای پیدا کرد، و نیز این تصور که پوشش خبری صدا و سیمای ایران فاقد دقت و کمال بوده، اذعان کرده است.
در پایان بیانیه طولانی «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» آمده است این کمپین این گزارش داخلی و محرمانه را چالش دیگری در برابر مشروعیت محاکمه ها و محکومیت های پس از انتخابات قلمداد می کند.
این سازمان مدافع حقوق بشر در ایران خواهان آزادی همه زندانیان عقیدتی پس از انتخابات و نیز تحقیق مستقل و معتبر یک کمیته بی طرف به هدف تعیین نقش قوه قضاییه در این محاکمه ها و محکومیت های غیرعادلانه شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر