پس از ناکامی در کُشتار جمعی ساکنان اشرف زیر پوشش یک تصمیم دولتی و به بهانه تامین "منافع ملی عراق"، رژیم جمهوری اسلامی و همدست عراقی آن، خلعت تشریفات رسمی را از تن بیرون آورده و به روشهای تروریستی و راهزنانه مُتوسل شده اند. حمله بُزدلانه موشکی به کمپ اشرف را می توان نشانه ای از سرخوردگی آقایان خامنه ای و مالکی از شکست طرح گُسترده خود برای حل خونین و یکباره مُشکل مُخالفان ساکن این کمپ به حساب آورد.
پرتاب موشک به کمپ غیر نظامی اشرف در همان هنگامی صورت گرفت که دولت عراق زیر فشار بین المللی، در حال امضای توافُق نامه ای با سازمان ملل مبنی بر انتقال ساکنان کمپ به محلی تحت نظارت این نهاد و آغاز پروسه ی تعیین وضعیت نهایی اُسکان آنها بود.
حمله تروریستی مزبور می تواند معیار خوبی برای سنجش ارزش تعهُداتی باشد که دولت دست نشانده عراق به طرفهای خارجی خود یا نهادهای بین المللی می سپارد؛ این امر به ویژه شامل تعهُداتی می شود که خانُم هیلاری کلینتون از آن خبر داده است.
وزیر امور خارجه آمریکا در بیانیه ای که به مُناسبات امضای توافُقنامه بین دولت عراق و سازمان ملل صادر کرده اطلاع می دهد، تیم مالکی با نظارت سازمان ملل بر انتقال ساکنان کمپ اشرف به محل جدید و استقرار بیست و چهار ساعته نمایندگان سازمان ملل در محل مزبور مُوافقت کرده است.
حمله تروریستی به کمپ اشرف در حالی که هنوز مُرکب امضای آقای مالکی خُشک نشده، خرابکاری آشکار در تلاشهایی است که به منظور به جریان انداختن یک راه حل عادلانه انجام می شود. حمله مزبور ثابت می کند که باز کردن حساب یک طرفه روی حُسن نیت یا توانایی دولت عراق در عمل به تعهُدات خود می تواند اشتباهی مرگبار باشد.
منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر