خبرگزاری حکومتی ایلنا: فرخنده حاجي‌زاده كه معتقد است روند رو به رشد مميزي‌ها به جايي رسيده كه ديگر تعريف «مميزي» برايش صدق نمي‌كند؛ مي‌گويد: در زمانه‌اي كه ما همه در خانه‌هاي شيشه‌اي زندگي مي‌كنيم و چيزي براي پنهان كردن وجود ندارد، اعمال چنين رويكردهايي در اداره‌ي كتاب، حكم بازگشتن به قرون وسطا را دارد.
وي كه اخيرا دو كتابش پس از مدت‌ها ازسوي اداره‌ي كتاب، غيرقابل چاپ شناخته شده‌است، درمورد اين دو كتاب به خبرنگار ايلنا گفت: رمان «ساعت به وقت 77» را حدودا 2 سال پيش به توسط نشر نگاه، براي اخذ مجوز به ارشاد ارسال شد. در طول اين دو سال؛ هربار كه جوياي وضعيت و راي نهايي مميزان اين اداره مي‌شديم، مي‌گفتند درحال بررسي‌ست. تا اينكه اخيرا آب پاكي را روي دستمان ريختند و آن را غيرقابل چاپ اعلام كردند.
مدير نشر ويستار، همچنين از غيرمجاز شدن مجموعه داستان دو زبانه‌ي خود با نام «نامتعارف ِ آقار مترجم» خبر داد و افزود: اين مجموعه داستان نيز كه با ترجمه به زبان انگليسي از داستان‌هاي من همراه بود و توسط نگاه به اداره‌ي كتاب ارسال شد، پس از يكسال در ارشاد ماندن سرانجام سرنوشتي مشابه با سرنوشت رمانم پيدا كرد.
وي ادامه داد: تنها پيامي كه اداره‌ي كتاب اين وقت‌ها به ناشر مي‌دهد؛ غيرقابل چاپ بودن كتاب است. يعني مميزان اين اداره هرگز و در هيچ دوره‌اي به خود اين زحمت را نداده و نمي‌دهند كه دليل صدور راي منفي خود را به ناشر و مولف توضيح بدهند.
حاجي‌زاده ضمن بيان اين مطلب كه به نظر خودش؛ كتاب‌هايش هيچ منعي براي انتشار نداشته‌اند، گفت: يكي از بدبختي‌هايي كه ما نويسنده طي اين سال‌ها دچار آن شده‌ايم، خود سانسوري‌ست؛ يعني نويسنده تا آنجايي كه مي‌شود سعي مي‌كند اثرش را طوري تاليف و تنظيم كند كه مورد ايراد بررسان قرار نگيرد. من نيز در نگارش آثارم چنين توجه‌اي را لحاظ مي‌كنم اما گويا كافي نبوده است.
وي كه سختگير شدن بررسان اداره‌ي كتاب را در زمانه‌ي كنوني، غيرقابل توجيه مي‌داند، اظهار داشت: ما در عصري زندگي مي‌كنيم كه هزاران رسانه با مختصات مختلف ما و زندگي ما را احاطه كرده‌اند؛ امروز ديگر نمي‌توان چيزي را از مردم مخفي كرد و مانع انتقال پيام شد. به عنوان مثال كافي‌ست خبرم را در يك ميهماني به 4 تن از دوستان و آشنايان بگويم. همين كافي‌ست تا اين خبر از هر رسانه‌اي نقل شود و همه متوجه آن شوند. حالا در چنين وضعيت و زمانه‌اي، تاكيد بر مميزي و تشدد سختگيري‌هاي اداره‌ي كتاب، در حكم بازگشت به قرون وسطا را دارد.
اين نويسنده معتقد است اين وضعيت نمي‌تواند پايدار باشد اما قطع يقين تاثيرات فرهنگي زيادي را بر فرهنگ عمومي مردم و توليدكنندگان آثار هنري به همراه خواهد داشت.
وي ادامه داد: حاصل اين برخوردها اين است كه نويسنده به انفعال كشيده مي‌شود. تنها چيزي كه نويسنده را باوجود اين‌همه دغدغه و معضل اجتماعي و اقتصادي، به نوشتن مي‌گمارد؛ عشق و جنون است و طبيعي‌است كه هر نويسنده‌اي پس از اتمام كارش، مي‌خواهد حاصل را در انعكاس و بازتاب آن بر مردم ببيند. اما وقتي اثرش به دست مخاطب نمي‌رسد، طبيعي‌ست كه سرخورده و منزوي شود. اين روند در بعدي وسيع‌تر؛ قربانيان فراواني را از ادبيات مي‌گيرد و خلاقيت را از نويسندگان خواهد گرفت.
حاجي زاده ضمن بيان اين مطلب كه همه‌ي نويسندگان و ناشران درمقابل سختگيري‌هاي اداره‌ي كتاب؛ يكسان نيستند، گفت: البته من خيلي خوشحالم كه يكسري از كتاب‌ها خيلي راحت مجوز مي‌گيرند و منتشر مي‌شوند؛ چراكه بايد هم همينطور باشد. اما واقعيت اين است كه اداره‌ِ كتاب با تمام ناشران و مولفان، برخورد مشابهي ندارد. انگار يكسري از نام‌ها از همان آغاز، روي‌شان خط قرمز كشيده شده و به آن‌ها حساسند. حتي فكر مي‌كنم آثار اين افراد، بطور كامل و دقيق مورد بررسي قرار نمي‌گيرد.
مدير نشر ويستار در پايان؛ با اشاره به فعاليت‌هاي جاري خود، اظهار داشت: درحال حاضر مشغول ويرايش نهايي آخرين رمانم هستم كه بيش از 300 صفحه دارد و هنوز نامي برايش انتخاب نكرده‌ام. همچنين با همكاري پريا لطيفي‌خواه پروژه‌ي «فرهنگ عشاق جهان» را پيش مي‌بريم كه كار بزرگ و تازه‌اي‌ست. در اين كتاب؛ اطلاعات فراواني را درمورد عشاق جهان از منابع و فرهنگنامه‌هاي مختلف استخراج كرده‌ايم و قصد داريم در فرمي بديعي، آن را منتشر كنيم.
وي ادامه داد: كتاب «فرهنگ ضرب‌المثل‌ها» درحال حاضر در دست حروفچيني‌ست. يك مجموعه شعر هم در دست سرايش دارم كه نمي‌دانم در آينده كارش به كجا خواهد رسيد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر