۱۳۹۰ خرداد ۹, دوشنبه

بهره کشی صدا و سیمای رژیم از دوازده هزار کارمند زحمتکش این اداره




سایت حکومتی آخرین نیوز: سیستم مدیریتی غلط و ناكارآمد سازمان صدا و سیما ، با عملكرد فاجعه بار در حوزه مدیریت منابع انسانی و امور اداری ، تراژدی غم انگیزی را رغم زده است.به گزارش اعتدال، جالب آنجاست كه در طول سالیان گذشته ، بارها احتمال كاندیداتوری رییس این سازمان ، برای انتخابات ریاست جمهوری به گوش می رسد، و این در حالیست كه مدیر این سازمان ، در 5 سال از مدیریت خویش بر این مجموعه ، نه تنها از ابعاد این فاجعه نكاسته، بلكه این مشكل در زمان مدیریت وی ، به مساله ای تقریبا لاینحل بدل گردیده است.

قریب به 12 هزار نفر در بخش های مختلف صدا و سیما ، بدون هیچ گونه رابطه استخدامی، بیمه ، مزایا و حقوق مشخص، مشغول به كار هستند.
البته صدا و سیما از تعداد بسیار زیادی نیروی رسمی هم استفاده می كند ، اما غالب این نیروها در بخش های اداری و ستادی این سازمان مشغول به كارند و حقوق و مزایایی معادل كارمندان رسمی دولت دارند.

واژه ابداعی مدیران صدا و سیما، برای بهره كشی از كاركنانی كه حتی یك برگ قرارداد نیز در اختیار آنها قرار نمی گیرد، واژه «نیروی برنامه ای» می باشد.
«برنامه ای» های صدا و سیما از هرگونه حقی محرومند . بر روی كارت شناسایی این نیروهای زحمت كش ، با فونت بسیار درشت و رنگ قرمز ، درج شده است: «فاقد رابطه استخدامی»! ، «فقط مخصوص تردد»

«برنامه ای» ها تمامی مراحل طاقت فرسای گزینش ، حراست و... را طی كرده اند ، اما اگر بعد از سالها كار ، در جای دیگری كاری بیابند ، سازمان مفخم صدا و سیما ، حتی برگه ای مبنی بر سابقه ی كار نیز به آنها نمی دهد.
«برنامه ای» ها كه بعضا از 5 تا 15 سال سابقه خدمت روزانه و بدون انقطاع در صدا و سیما را دارند ، با ساعات كاری تقریبا دو برابر نیروهای رسمی این سازمان ، اشتغال در شیفتهای شبانه و روزهای تعطیل و به كارگیری در قسمتهایی كه كارهایی سخت، فرسایشی و خطرناك دارد ، حقوقی كمتر از یك سوم نیروهای رسمی دریافت می كنند و هیچ گونه پایه حقوقی نیز ندارند، و صد البته چیزی به نام هرگونه «مرخصی» نیز واژه ای غریب برای این كارمندان است.

«برنامه ای» ها كه بخش اعظم برنامه سازی و كارهای تولیدی صدا و سیما را در معاونت سیما ، معاونت صدا ، معاونت سیاسی و بخش های خبری را بر عهده دارند ، هیچكدام از فردای خود خبری ندارد ، مدیر بخواهد فردا هم سر كار هستند و اگر مدیر نخواهد ، فردایی در كار نیست .

همه اینها درحالی ست كه این روزها حتی یك كارگاه كابینت سازی با 5 كارمند ، در صورت خودداری از بیمه كاركنان خود با خطر تعطیلی و جریمه های سنگین روبروست ، اما 12 هزار «برنامه ای»، بعضا از جوانی در صدا و سیما مشغول به كارند ، در این مدت ازدواج كرده اند ، بچه دار شده اند ، برخی پیر شده اند ، اما سازمان معظم صدا و سیما ، یك روز هم سابقه بیمه برای آنها رد كرده است و از هیچ گونه خدمات درمانی و بیمه ای نیز برخوردار نیستند. سازمانهای عظیم نظارتی كشور ، دستگاه قضایی، سازمان بازرسی و دیگر سازمانهای نظارتی در كشور هم كه همیشه كارهای مهم دیگری برای انجام دادن ، دارند و استعمار گسترده كاركنان در سازمانی به گستره ی صدا و سیما ، امر چندان مهمی به نظر نمی رسد! كمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی هم كه همیشه امور مهمتری برای پرداختن دارد.

امكانات عظیم صدا و سیما ، مركز بهداشت مجهز صدا و سیما ، مجتمع های بزرگ سیاحتی در سراسر كشور نظیر زیبا كنار و مشهد ، مجتمع های ورزشی صدا و سیما و ... ؛ هیچكدام به این كارمندان «برنامه ای» خدمات نمی دهد.

«برنامه ای» ها از عیدی مصوب كارمندان ، وام های اعطایی سازمانی و هرگونه مزایا محرومند ، استعمار می شوند و سخنی نمی گویند ، آخر تشكیلات حقوقی گسترده ی صدا و سیما ، با وكلایی زبده ، آماده است تا در مقابل هر شكایتی از این كارمندان از خود دفاع كند و صد البته ، هر «برنامه ای» به خوبی می داند كه در صورت كوچكترین اعتراض ، «اخراج» ، انتظارش را می كشد.
شاید به نظر خوانندگان ، این مطالب كمی، غلو آمیز و غیر قابل باور به نظر برسد ، اما موارد ذكر شده ، تنها گوشه ای از قصه ی پر غصه ی كارمندان «برنامه ای» شاغل در این سازمان است .

حسین ، در شبكه اول سیما مشغول به كار است ، 13 سال سابقه كار تمام وقت در این سازمان دارد، همسر او هم كارمند شبكه دوم سیماست ، همسر نیز 9 سال سابقه كار دارد ، آنها در طول این سالهای كار ، با هم ازدواج كرده و فرزندی نیز دارند ، هر دو مدرك كارشناسی دارند ، این زوج تقریبا تمامی ساعتهای روزانه خود را در صدا و سیما مشغول به كارند ، مجموع دریافتی هر دوی آنها به سختی كفاف زندگی را می دهد و تقریبا معادل یك كارمند رسمی این سازمان است ، مجموعه بزرگ درمانی صدا و سیما ، هیچ امكانی را برای تولد پسر حسین در اختیار آنها قرار نداده ، حسین به خبرنگار ما می گوید : «تمام این سالها احساس بردگی داشته ام» و وقتی می پرسم چرا به وزارت كار یا سازمان بازرسی شكایت نمی كنی؟ ، می گوید : «ای بابا! می خواهی از همین یك لقمه نان نیز بیفتم ؟ من زن و بچه دارم ...»

محمود در یكی از مهمترین بخشهای خبری صدا وسیما مشغول به كار «دبیری اخبار» اخبار است ، پس از 9 سال كار و با مدرك كارشناسی ، در دوران میانسالی ، دختری را به عقد خود درآوره ، اما 3 سال است كه ازدواج نكرده اند ، می پرسم چرا ؟ محمود می گوید : «بعد از اینهمه سال كار ، صدا و سیما حتی یكی از سالنهای مختلفی را هم كه دارد ، برای عروسی در اختیار من قرار نمی دهد ، می گویند برای رسمی هاست، انگار ما آدم نیستیم ، برای پول پیش خانه و هزینه های عروسی نمی توانم وام بگیرم ، نامه برای بانك نمی دهند ، نامه اشتغال نمی دهند و ... »

سری به حال تاسف تكان می دهم ، وارد رژی (اتاق فرمان) یكی از شبكه ها می شوم ، از 9 نفر نیروی مشغول به كار ، 6 نفر «برنامه ای» هستند ، می گویند قرار است یك روزی در طرحی كه معروف به «ساماندهی» است ، سر و سامان یابند ، و روزی كه معلوم نیست چند سال دیگر باشد ، تازه با آنها قرارداد یكساله بسته شود.

وارد پخش شبكه اول سیما می شوم ، از 45 نیروی مشغول به كار ، 39 نفر «برنامه ای» هستند!
5 نفر رسمی و یك نفر «ساماندهی» شده ، به سراغ او می روم ، تا می فهمد كه خبرنگارم، آهی می كشد ، می گوید با 17 سال سابقه كار ، بالاخره و با دوندگیهای زیاد و دستور مستقیم ضرغامی به خاطر اینكه نیروی متخصصی هستم ، در طرح ساماندهی قرار گرفته ام و قراردادی (به طور سالیانه) شده ام ، اما یك روز هم از سابقه ی كارم محسوب نشده ، كد پرسنلیم ، آغاز به كار را در سال 89 نشان می دهد ، حساب كرده ام تازه در 75 سالگی بازنشسته می شوم ، بیمه ما «برنامه ای» های «ساماندهی» شده نیز با كارمندان صدا و سیما فرق دارد و بیمه تامین اجتماعی است!

برای پیگیری با دفتر ریاست محترم تماس می گیرم ، می گویند به ما مربوط نمی شود ، با دفتر معاون اداری و مالی تماس بگیرید ، آنجا تماس می گیرم ، می گویند بیخودی شلوغش نكنید ، ما همه را ساماندهی می كنیم ، می گویم كی ؟ می گویند زمان آن مشخص نیست .

به سراغ حجت الاسلام موسی قربانی ، عضو كمیسیون حقوقی و قضایی مجلس می روم ، ابتدا تعجب می كند و در ادامه می گوید : اگر واقعا این جوری باشد كه یك دستگاه دولتی، چه صدا وسیما و چه دیگر ارگان های دولتی كه نیرویی را بگیرد و بیمه نكند ، قطعا هم خلاف است و هم ظلم به آن كارمند كه در این ارگان مشغول به كار است.

وی تاكید می كند: دستگاها باید بیشتر قانون را رعایت كنند و ظلم به كارمند نكنند.
قول بررسی می دهد، به او می گویم : دوباره برای پیگیری مراجعه می كنم.
به سراغ اعضای كمیسیون اصل 90 ، مقام مسوول در سازمان بازرسی و وزارت كار می روم ، وقت مصاحبه برای هفته بعد می دهند و مسوولان صدا و سیما ، همچنان از پاسخ اجتناب می كنند .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر