ستم و بی عدالتی نسبت به کارگران ایرانی، برجسته ترین نمونه نقض حقوق بشر تحت حاکمیت ولی فقیه است. آقای رضا شهابی، راننده اتوبوس و عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، 19 ماه است که به دلیل دفاع از حقوق و مطالبات صنفی خود و همکارانش در زندان اوین بسر می برد. وی که از 14 روز پیش در اعتراض به بلاتکلیفی پرونده اش دست به اعتصاب غذا زده، به دلیل انواع بیماریهای حاد به کمکهای پزشکی فوری نیازمند است. سازمان زندانها و دستگاه قضایی – امنیتی با زیرپا گذاشتن قوانین بدیهی دادرسی و حقوق اولیه زندانیان مسوول جان وی هستند. به یاری او بشتابیم!
آقای شهابی از تیر ماه 1389 با وجود پایان بازجویی و محاکمه در دادگاه، بلاتکلیف در بند 209 زندان اوین بسر می برد. وی از بیماری قلبی، کلیه و معده رنج برده و نیمی از بدن او به دلیل اختلال در مهره کمر بی حس شده است. پزشکان بارها بر لزوم عمل جراحی و احتمال فلج شدن وی تاکید کرده اند. عدم رسیدگی پزشکی که موجب به خطر افتادن سلامت آقای شهابی شده است، ناقض بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان و ادامه حبس در بلاتکلیفی، طبق بند ۳ ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، تخلف به شمار می آید. اما شواهد نشان می دهد که جمهوری اسلامی نه به میثاقهای بین المللی پایبند است و نه حتی به قوانین دست ساز خود.
آنچه که مورد نظر رژیم می باشد، شکستن مقاومت زندانیان سیاسی و به ویژه اراده کارگران مبارز است. بنا به گفته خانم رضایی، همسر آقای شهابی، "کارشناس پرونده" وی مدعی است که آزادی وی تنها به دست این "کارشناس" عملی خواهد شد. "کارشناس" مزبور و به بیان بهتر، بازجو و شکنجه گر وزارت اطلاعات، تحت این عنوان که جرم آقای شهابی "ارتباط با بیگانه" است، آزادی این کارگر زندانی را مشروط به آن ساخته که "هرچه می گویم، قبول کند".
"کمیته دفاع از رضا شهابی" که در روز 21 آذر تشکیل شد، در اطلاعیه ای اعلام کرد که خانواده این کارگر زحمتکش در "بدترین شرایط روحی، جسمی و اقتصادی" بسر می برد. در این اطلاعیه "از کارگران، تشکلهای کارگری و همگان" درخواست شده است برای آزادی بی قید و شرط رضا شهابی بکوشند.
حمایت از این کارگر مبارز را در دستور کار خود قرار دهیم.
لیلا جدیدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر