پرونده احضار آقای احمدی نژاد، گُماشته ولی فقیه بر منصب ریاست جمهوری، یک بار دیگر از بایگانی مجلس بیرون آورده شده است. تفاوُت این بار مراسم موسمی "طرح سووال از رییس جمهور" در مجلس یا دفعات قبل در این است که اکنون رُقبای سوگُلی از چشم اُفتاده "آقا"، یک گام از تهدید لفظی فراتر رفته و وی را به طور رسمی برای بازخواست فراخوانده اند.
این تحوُل یک روز پس از انتشار لیست نامزدهای "جبهه مُتحد اُصولگرایان" برای تصاحُب کُرسیهای مجلس نُهُم مُلاها روی داده که براساس آن، راست سُنتی به گونه تعیین کننده ای توسُط فراکسیون آیت الله خامنه ای از این اهرُم قُدرت کنار زده شده است.
چنین می نماید که فراخواندن پادوی یاغی شده آقای خامنه ای به تریبون مواخذه، ارتباط نزدیکی با کشمکش مزبور داشته باشد. تاکُنون سیاست راست سُنتی در مجلس در برخورد با آقای احمدی نژاد به طور تنگاتنگ با منافع و خواسته های آیت الله خامنه ای و شُرکا تنظیم می شده است. هم از این رو، "سووال از رییس جمهور" هیچگاه نقشی بیشتر از یک ابزار بازدارنده برای مهار فراکسیون نظامی – امنیتی دولت از یک طرف و مُدیریت اعتراضها علیه آن از طرف دیگر ایفا نکرده است.
آقای خامنه ای که نقش اصلی در اُفتادن سُکان قُدرت به دست "جریان انحرافی" را ایفا کرده، به گونه فهم پذیر تمایُل زیادی به واکاوی و برجسته شدن محصولات "بی بصیرتی" خویش ندارد؛ این خواسته ای ست که رهبران راست سُنتی در مجلس مُلاها تا روز گُذشته (سه شنبه) برای برآورده کردن آن حتی از توسُل به تقلُب و به اسباب مضحکه بدل ساختن یاران و همریشان خود نیز رویگردان نبوده اند.
آنها اُمید داشتند که نقش شان به عُنوان کدخُدا و ریش سفید به رسمیت شناخته شده و با امتیازات دهان پُرکُن جُبران گردد، اما دستکم پس از علنی شدن نقشه فراکسیون آیت الله خامنه ای برای مجلس نُهُم دریافته اند که شُرکای شان به آنها بیش از یک کارچاق کُن مُفید و تاریخ مصرف دار نمی نگرند.
بی درنگ پس از این رویداد، آقای لاریجانی به طور شبانه و در یک زمان غیرمعمول در تلویزیون پدیدار شد تا با گفتن اینکه "من نمی توانم با سووال از ریس جمهوری مُخالفت کنم"، پایان داد و ستد یک طرفه با مُشتریان بدحساب را اعلام کند. ساعاتی بعد، این آقای باهُنر، بازیگر کج دست معرکه بود که بساط "آقا" - لوطی را به هم می زد و وصول "سووال از ..." را اطلاع می داد تا در پی آن تاریخ گرداندن علنی گُماشته خانه زاد "رهبر" در گود را هم علامت زده باشد.
با وجود اشتیاق ناگهانی این آقایان به عمل، احتمال آنکه حرکت راست سُنتی قادر به عقب نشاندن رُقبا باشد، چندان واقعی نیست؛ بیش از همه به این دلیل که دیرهنگام و از موضع ضعف به آن دست زده است و این در حالی است که چگونگی به پیش رفتن این طرح یا هر طرح دیگری با ابعاد و پیامدهای مُشابه، در توازُن قدرت تعیین می شود.
آنچه که به طور واقعی روی داده، تغییر صحنه سیاسی جمهوری اسلامی و جابجایی نقشهای بازیگران است. فرآیند تجزیه "نظام" نُقطه اوج جدیدی یافته است و می توان یقین داشت که این نیز مُوقتی است، چرا که بدترین پیش شرطها برای برپایی یک نمایش مشروعیت انتخاباتی از فراز سر جامعه به تدریج درحال تامین شدن است.
منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر