با آنکه هنوز روشن نیست کدام مُستندات و شواهد، آقای نیکُلا سارکوزی را واداشته است تا به گونه علنی به دولت اسراییل نسبت به ماجراجویی نظامی علیه جمهوری اسلامی هُشدار دهد، اما این گام رییس جمهور فرانسه به تنهایی برای بیان پتانسیل و بار انفجاری حملات لفظی حاکمان تهران و تل آویو علیه یکدیگر کفایت می کند.
آقای سارکوزی روز چهارشنبه در نشستی با تشکُلهای یهودیان فرانسه تایید کرد که "مقامهای ایران از خط قرمز عُبور کرده اند"، با این حال وی به مُخاطبانش هُشدار داد: "راه برقراری امنیت در اسراییل هرگز از مسیر نظامی نمی گذرد... راه حل، سیاسی و دیپلماتیک است. راه حل در تحریمها است."
از آغاز سال جدید میلادی که موضوع تحریم نفتی و بانکی جمهوری اسلامی در دستور کار آمریکا و اُروپا قرار گرفته، مدار حملات و تبلیغات جنگ طلبانه دولت راست گرای اسراییل و رژیم ولایت فقیه نیز به گونه ثابت به سمت بالا در حرکت بوده است. به گونه چشمگیری می توان شاهد همسویی دو عُنصُر به ظاهر ناسازگار بود که به سختی برای تغییر ریل تحوُلات از تنظیم با روشها و تدبیرهای مُسالمت آمیز به راه حلها و اقدامات نظامی و قهری تلاش می کنند.
در همان حال که رهبران و پایوران اسراییلی هیچ صحنه داخلی یا بین المللی را برای نشان دادن پای خود در رکاب اسب جنگ از دست نمی دهند، همتایان آنها در ایران نیز به گونه مُداوم برای آنها میدان تاخت و تاز و را گُشاد تر می کنند. اشتیاق رهبر جمهوری اسلامی در این زمینه به آن اندازه است که هفته گُذشته به عُنوان اولین مقام رسمی "نظام"، به تحت اُلحمایه بودن حزب الله لُبنان اعتراف کرد. در پهنه سیاسی، شفافیت غیرعادی آقای خامنه ای، همچون ارسال کارت دعوت برای آقای نتانیاهو ارزیابی شد.
بازیگران دیگر این مُعادله را آتش بیاران معرکه تشکیل می دهند که به عُنوان مُحرک نقش مُهمی ایفا می کنند اما به این صفت کمتر به چشم می آیند؛ نیروهایی که برای گُر گرفتن آتش تنش، بادگیر می سازند و هیزُم خُشک تقدیم می کنند. آنها همچون وزیر دفاع آمریکا با هدف داغ و آنتنی کردن موضوع، حتی برای جنگ اسراییل و جمهوری اسلامی تاریخ هم تعیین کرده اند.
برای دریافت آنکه فعالیت مُحرکان جنگ و آتش افروزان در این میان چه ابعادی یافته و تمایُل به زدن کلید یک انفجار – گویا - کُنترُل شده، چه مرزهایی را پُشت سر گذاشته، دقت به ادعای مقامهای "ناشناس" دولت آمریکا مبنی بر انتساب ترور افراد مُرتبط با پروژه هسته ای مُلاها به توطیه مُشترک اسراییل و مُجاهدین خلق، بسیار راهنماست. "ناشناس" بودن مُدعیان یا عدم ارایه هر گونه سندی برای این اتهام از سوی آنها، مانع از آن نگردیده که اتهامات مزبور به گونه گُسترده ای پخش و تبلیغ شود. در یک پاسکاری دیدنی بین مقامهای نامریی واشنگتُن و پایوران با همین درجه شفافیت در تل آویو، "یک سُخنگو" ی وزارت خارجه اسراییل چشمک زنان از اظهار نظر در باره این ادعا خودداری کرده و یا به عبارت دیگر، حاضر به تکذیب آن نشده است.
ادعای آقای پانه تا نیز اگر چه برای اثبات آن فقط چانه ی خود او را در گرو داشت، با این وجود بازتاب وسیعی یافت و دستکم تا زمانی که پس گرفته شد، به حفظ و پروراندن فضای جنگی کُمک شایانی کرد.
منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر