سرگئی لاوروف، وزیر امورخارجه روسیه، روز گذشته (چهارشنبه) در یک کنفرانس خبری تلاش کرد تا با یک موضعگیری اخلاقی در مورد پرونده اتمی رژیم جمهوری اسلامی، عملکرد غیر اخلاقی روسیه در مورد ایران را توجیه کند. لاوروف در این کنفرانس خبری در مورد تحریم نفتی رژیم گفت: "این تحریمها هیچ ارتباطی با تقویت معاهده منع گسترش سلاحهای هسته ای ندارد؛ هدف آن خفه کردن اقتصاد ایران و تحریک به ایجاد نارضایتی عمومی در این کشور است."
به نظر می رسد این موضعگیری لاوروف، واکنشی به پیشنهاد دانمارک، رییس دوره ای اتحادیه اروپا به اعضا باشد که از آنان می خواهد ممنوعیت کامل خرید نفت از رژیم ایران را از تاریخ اول ژوییه 2012 به طور هماهنگ به دست اجرا بگذارند. مقامهای اتحادیه اروپا بارها تصریح کرده اند، این تحریمها برای وادار کردن رژیم به توقف غنی سازی اتمی و بازگرداندن آن به میز مذاکره برای روشن ساختن وضعیت مبهم برنامه هسته ای خود است. رژیم جمهوری اسلامی نه تنها به این هشدارها و تحریمهای بین المللی اهمیت نداده، بلکه آنها را "کاغذ پاره" خوانده است. همچنین رژیم در روزهای گذشته اعلام کرد که غنی سازی 20 درصدی اورانیوم را در سایت اتمی زیر زمینی و مخفی فردو در اطراف قم آغاز کرده است. به همین دلیل گنادی گاتیلف، معاون وزیر خارجه روسیه، اقرار کرده: "باید تصریح کرد که اقدام ایران در این زمینه مخالفت با مصوبات مربوطه از سوی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل محسوب می شود."اما این تنها موضعگیری لاوروف و گاتیلوف نیست که توجه محافل خبری را برانگیخته است، زیرا دیمیتری روگُزین، نماینده روسیه در ناتو و معاون نخست‌وزیر این کشور نیز می گوید: "اگر اتفاقی برای ایران بیفتد و این کشور درگیر اقدام نظامی شود، اقدام تهدیدی مستقیم برای امنیت ما خواهد بود."
گفته روگُزین یکی از دلایلی است که گاتیلوف و لاوروف، دو مقام وزارت امورخارجه روسیه یکصدا با هر قطعنامه جدیدی علیه رژیم ایران مخالفت می کنند و گفته اند که در چنین صورتی آن قطعنامه را وتو خواهند کرد.
به نظر می رسد روسیه، ایران را حوزه نفوذ خود قلمداد می کند و تلاش دارد تا به هر شکلی از رژیم ولایت فقیه و سیاستهای بحران ساز آن دفاع کند. از سوی دیگر، تحریم فروش نفت، رژیم ولایت فقیه را با مشکل کمبود پترو دلارهای بادآورده روبرو خواهد کرد که روسیه یکی از شرکای تجاری آن است و از موقعیت وخیم رژیم سود سرشاری می برد. به همین جهت، عملکرد رژیم با وجود مغایرت با مصوبات شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، عدم رعایت قطعنامه های سازمان ملل و بحران سازی بین المللی و منطقه ای که گاتیلوف و دیگر مقامات روسیه هم به آن معترفند، برای مسکو از اهمیت برخوردار نیست.
حال باید از دولت روسیه و سیاستمداران آن پرسید با همه این اظهارات و رد شدن "طرح گام به گام" روسیه برای حل مشکل اتمی توسط رژیم، آیا راه حلی برای حل بحران پیش رو وجود دارد؟این پرسشی است که مقامهای روسیه حاضر به پاسخگویی به آن نیستند و تنها بر حفظ رژیم ولایت فقیه و نابودی اقتصاد و سرمایه های ملی مردم ایران به نفع روسیه چشم دوخته اند.جعفر پویه
به نظر می رسد این موضعگیری لاوروف، واکنشی به پیشنهاد دانمارک، رییس دوره ای اتحادیه اروپا به اعضا باشد که از آنان می خواهد ممنوعیت کامل خرید نفت از رژیم ایران را از تاریخ اول ژوییه 2012 به طور هماهنگ به دست اجرا بگذارند. مقامهای اتحادیه اروپا بارها تصریح کرده اند، این تحریمها برای وادار کردن رژیم به توقف غنی سازی اتمی و بازگرداندن آن به میز مذاکره برای روشن ساختن وضعیت مبهم برنامه هسته ای خود است. رژیم جمهوری اسلامی نه تنها به این هشدارها و تحریمهای بین المللی اهمیت نداده، بلکه آنها را "کاغذ پاره" خوانده است. همچنین رژیم در روزهای گذشته اعلام کرد که غنی سازی 20 درصدی اورانیوم را در سایت اتمی زیر زمینی و مخفی فردو در اطراف قم آغاز کرده است. به همین دلیل گنادی گاتیلف، معاون وزیر خارجه روسیه، اقرار کرده: "باید تصریح کرد که اقدام ایران در این زمینه مخالفت با مصوبات مربوطه از سوی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل محسوب می شود."اما این تنها موضعگیری لاوروف و گاتیلوف نیست که توجه محافل خبری را برانگیخته است، زیرا دیمیتری روگُزین، نماینده روسیه در ناتو و معاون نخست‌وزیر این کشور نیز می گوید: "اگر اتفاقی برای ایران بیفتد و این کشور درگیر اقدام نظامی شود، اقدام تهدیدی مستقیم برای امنیت ما خواهد بود."
گفته روگُزین یکی از دلایلی است که گاتیلوف و لاوروف، دو مقام وزارت امورخارجه روسیه یکصدا با هر قطعنامه جدیدی علیه رژیم ایران مخالفت می کنند و گفته اند که در چنین صورتی آن قطعنامه را وتو خواهند کرد.
به نظر می رسد روسیه، ایران را حوزه نفوذ خود قلمداد می کند و تلاش دارد تا به هر شکلی از رژیم ولایت فقیه و سیاستهای بحران ساز آن دفاع کند. از سوی دیگر، تحریم فروش نفت، رژیم ولایت فقیه را با مشکل کمبود پترو دلارهای بادآورده روبرو خواهد کرد که روسیه یکی از شرکای تجاری آن است و از موقعیت وخیم رژیم سود سرشاری می برد. به همین جهت، عملکرد رژیم با وجود مغایرت با مصوبات شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، عدم رعایت قطعنامه های سازمان ملل و بحران سازی بین المللی و منطقه ای که گاتیلوف و دیگر مقامات روسیه هم به آن معترفند، برای مسکو از اهمیت برخوردار نیست.
حال باید از دولت روسیه و سیاستمداران آن پرسید با همه این اظهارات و رد شدن "طرح گام به گام" روسیه برای حل مشکل اتمی توسط رژیم، آیا راه حلی برای حل بحران پیش رو وجود دارد؟این پرسشی است که مقامهای روسیه حاضر به پاسخگویی به آن نیستند و تنها بر حفظ رژیم ولایت فقیه و نابودی اقتصاد و سرمایه های ملی مردم ایران به نفع روسیه چشم دوخته اند.جعفر پویه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر