روز پنجشنبه 16 آذر، 5 کارگر ساختمانی تبعه افعانستان دچار بی عدالتی شرایط کار شده و در زیر آوار جانشان را از دست دادند. فریاد کارگران ایرانی با بی عدالتی رژیم سرکوب می شود، این سرکوبی در مورد کارگران افعانی که زیر ستم و استثمار شدید قرار دارند چندین بار اضافه می شود.
کارگران ساختمانی از جمله کارگران و مزدبگیرانی هستند که اکثریت مطلق آنها شامل قانون کار نیستند.
در هقته ای که گذشت شاهد چندین حرکت اعتراضی کارکران و مزدبگیران بودیم. روز سه شنبه 14 آذر کارگران کارخانه قند و تصفیه شکر اهواز همراه با خانواده هایشان برای سومین روز در مقابل استانداری خوزستان دست به تجمع اعتراضی زدند. علت اعتراض این کارگران عدم پرداخت 22 ماه حقوق است.
در رویدادی دیگر 200 تن از کارگران نساجی مازندران به نمایندگی از جانب صدها کارگر این واحد تولیدی در اعتراض به تعویق 27 ماه حقوق خود به تهران آمده و روز سه شنبه 14 آذر در برابر مجلس دست به تجمع اعتراضی زدند.
عدم پرداخت حقوق، ناامنی شغلی و تهدید به اخراج و بیکاری از مشکلات گارکران و مزدبگیران در سطح گسترده است. پایین آمدن ارزش ریال، گرانی کالاهای مورد نیاز زندگی ارزش واقعی حقوق کارگران را به شدت کاهش داده و در نتیجه قدرت خرید آنها پائین آمده است. وضعیت معاشی مزدبگیران بیش از هر زمان بحرانی است. این شرایط بحرانی معیشت در حالی است که احمدی نژاد از طرحهای دروغین و شعارهای فریبکارانه مانند پخش سهام عدالت و شریک کردن مردم در سرمایه و نیز دادن یارانه حرف می زند. مبارزه کارگران و مزدبگیران نشان می دهد که آنها صدقه ای از حکومت نمی خواهند، بلکه حق خود را می خواهند. آنها خواهان دستمزدی عادلانه متناسب با نرخ تورم، پرداخت به موقع حقوق و تامین امنیت شغلی خود هستند.
زینت میرهاشمی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر