بعد از خیرشهای خیابانی سال 1388، رژیم با شیوه های مختلف می کوشد مناسبتهای تاریخی و اجتماعی که منجر به گردهمایی مردمی می شود را از صفحه تاریخ حذف کند. رفتار رژیم در رابطه با عدم مجوز برای راهپیمایی غیر دولتی به کارگران و دستگیری فعالان کارگری در آستانه روز کارگر، نشانه ضعف و ترس از قدرت همبستگی و سازمانیابی کارگران و مزدبگیران است.
«سازمان بسیج کارخانجات تهران بزرگ» همانطور که از نامش پیداست زیر رهبری بسیج و اوامر رهبری است. تنها خاصیتی که ندارد کارگری بودن آن است. این تشکل اعلام کرده روز آدینه 8 اردیبهشت، در محل نماز جمعه تهران تجمع کرده و بعد از نماز جمعه راهپیمایی خواهند کرد. برگزار کنندکان این مراسم ضد کارگری محوریت راهپیمایی خودشان را حمایت از به اصطلاح تولید ملی اعلام کرده اند.
هدف از برگزاری راهپیمایی ضد کارگری، جمع کردن تعدادی بسیجی در لباس کارگر و هویت دادن به شعار خامنه ای است. شعار خامنه ای بر حمایت از تولید ملی آنقدر بی اعتبار و بی پشتوانه است که فقط در مشتهای گرده بسیجیهای به هوا پرتاب خواهد شد.
ضدیت و دشمنی رژیم با منافع کارگران را از همان سخنان خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی می توان دید. خمینی در پیامی به مناسبت روز جهانی کارگر سال 1358، در قم اعلام کرد که «هر روز، روز کارگر است» وی گفت «این که ما یک روز اختصاص بدهیم به کارگر، مثل این است که یک روز را اختصاص بدهیم به نور، یک روز را اختصاص بدهیم به خورشید» این سخن پراکنی فریبکارانه با وضعیت فاجعه بار کارگران ایران در شرایط کنونی به خوبی محک می خورد.
در حالی که روز کارگر، روز بیان خواسته های کارگران و مزدبگیران و اعتراض به استثمار و بردگی در جمهوری اسلامی است، رژیم تلاش می کند از برگزاری همایشهای مستقل و غیر دولتی در این روز جلوگیری کند. هر همایشی از طرف نهادهای وابسته به حکومت و یا وابسته به تشکلهای کارگری دست ساخته دولت نمی تواند بیان کننده مطالبات واقعی کارکران و مزدبگیران ایران باشد.زینت میرهاشمی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر