بنابه گزارشات ارسالی به "فعالين حقوق بشر و دمکراسی در ايران" حکم اعدام غير انسانی و قرون وسطايی زندانی سياسی غلامرضا خسروی سوادجانی در تاريخ 2 ارديبهشت ماه جاری در ديوان عالی کشور تاييد و به دادگاه انقلاب تهران اعلام شده است. پرونده زندانی سياسی غلامرضا خسروی سواد جانی در تاريخ 17اسفندماه 1390 به شماره رايانه ای 9009980002013634 با حکم اعدام وارد دبيرخانه ديوان عالی کشور و به شعبه 31 ديوان ارجاع شده بود. اين حکم توسط فردی بنام جعفری رئيس اين شعبه و فرد ديگری بنام طباطبايی مورد تاييد قرار گرفته است.
زندانی سياسی غلامرضا خسروی سوادجانی بعد از اطلاع از تاييد حکم اعدام توسط ديوان عالی کشور گفت: " شديدا به سيستم دادرسی و قضايی معترضم و معتقدم که جرمی انجام نداده‌ام که مجازاتی اينچنينی جزای آن باشد. همگی خانواده را به توکل برعدل و تقدير الهی سفارش می کنم و درخواست عفو نيز نخواهم داد و سيستم قضايی و قضات را تحت نفوذ و کنترل شديد وزارت اطلاعات مي‌دانم. "
غلامرضا خسروی متولد 24/4/44 در آبادان بوده و قبل از بازداشت در شهر اصفهان سکونت داشته است. سابقه فعاليت سياسی خسروی به مبارزه عليه حکومت پهلوی و قبل از انقلاب باز مي‌گردد که در اين راستا پس از پيروزی انقلاب در سال 57 به « سازمان مجاهدين خلق ايران » پيوسته و مبارزه خود را اين بار با رژيم مرتجع جمهوری اسلامی ادامه داده است. اين فعاليت‌ها در مرداد ماه سال 60 منجر به بازداشت در شهر کازرون شده و او را مجبور به تحمل 5 سال حبس در زندان‌های سپاه پاسداران آن شهر کرده است. خسروی به دليل ادامه فعاليت‌های خود به صورت ارتباط با شبکه تلوزيونی « سيمای آزادی» بار ديگر در تاريخ 5/12/86 در محدوده مس سرچشمه رفسنجان (محيط کارش) توسط ماموران اطلاعات کرمان دستگير شده و به بازداشتگاه اطلاعات استان منتقل مي‌گردد. در بازجويي‌های غير انسانی با اتهامات جاسوسی و کمک مالی به مجاهدين خلق مواجه شده و در آبان ماه سال 87 در رفسنجان محاکمه و به سه سال حبس تعذيری و سه سال تعليقی محکوم مي‌شود که اين حکم مورد اعتراض وزارت اطلاعات قرار گرفته و پرونده به دادگاه تجديد نظر کرمان فرستاده شده که در جريان آن سه سال تعليق نيز به تعذير تبديل شد. لازم به ذکر است که وی در تمام اين مدت يعنی حدود يک سال در سلول انفرادی نگهداری مي‌شد.
در ادامه شکايتی جديد از سوی وزارت دفاع مطرح و پرونده به تهران کشانده شد و اين موضوع سبب گرديد که 9 ماه ديگر نيز خسروی را در سلول انفرادی زندان 64 وزارت دفاع نگهدارند. پس از بازجويي‌های طولانی در تاريخ 8/9/88 توسط قاضی پير عباسی در شعبه 26 دادگاه انقلاب جلسه محاکمه برگزار و اتهام محاربه مطرح شده از سوی دادستان در پرونده ايشان به شماره کلاسه 87/10520/ط بررسی و رای به عدم صلاحيت دادگاه داده شد که اين حکم از سوی ديوان عالی کشور رد و اين شعبه مجبور به تشکيل مجدد جلسات دادگاه در سال‌های 88 و 89 و نهايتا صدور حکم اعدام به شماره دادنامه 89/358 در آذر ماه سال 89 گرديد. اين حکم نيز با تشخيص نقص در پرونده توسط ديوان عالی بار ديگر به شعبه 26 فرستاده شد و پس از محاکمه سری سوم باز هم در آبان ماه سال 90 با دادنامه شماره 90/475 حکم اعدام صادر گرديد.
قابل توجه است که غلامرضا خسروی در تمام اين مدت يعنی بيش از 20 ماه در سلول‌های انفرادی بند 240 اوين نگهداری مي‌شد که اين به غير از دوران انفرادی در کرمان و بازداشتگاه 64 وزارت دفاع است.
زندانی سياسی غلامرضا خسروی سوادجانی بعد از اطلاع از تاييد حکم اعدام توسط ديوان عالی کشور گفت: " شديدا به سيستم دادرسی و قضايی معترضم و معتقدم که جرمی انجام نداده‌ام که مجازاتی اينچنينی جزای آن باشد. همگی خانواده را به توکل برعدل و تقدير الهی سفارش می کنم و درخواست عفو نيز نخواهم داد و سيستم قضايی و قضات را تحت نفوذ و کنترل شديد وزارت اطلاعات مي‌دانم. "
غلامرضا خسروی متولد 24/4/44 در آبادان بوده و قبل از بازداشت در شهر اصفهان سکونت داشته است. سابقه فعاليت سياسی خسروی به مبارزه عليه حکومت پهلوی و قبل از انقلاب باز مي‌گردد که در اين راستا پس از پيروزی انقلاب در سال 57 به « سازمان مجاهدين خلق ايران » پيوسته و مبارزه خود را اين بار با رژيم مرتجع جمهوری اسلامی ادامه داده است. اين فعاليت‌ها در مرداد ماه سال 60 منجر به بازداشت در شهر کازرون شده و او را مجبور به تحمل 5 سال حبس در زندان‌های سپاه پاسداران آن شهر کرده است. خسروی به دليل ادامه فعاليت‌های خود به صورت ارتباط با شبکه تلوزيونی « سيمای آزادی» بار ديگر در تاريخ 5/12/86 در محدوده مس سرچشمه رفسنجان (محيط کارش) توسط ماموران اطلاعات کرمان دستگير شده و به بازداشتگاه اطلاعات استان منتقل مي‌گردد. در بازجويي‌های غير انسانی با اتهامات جاسوسی و کمک مالی به مجاهدين خلق مواجه شده و در آبان ماه سال 87 در رفسنجان محاکمه و به سه سال حبس تعذيری و سه سال تعليقی محکوم مي‌شود که اين حکم مورد اعتراض وزارت اطلاعات قرار گرفته و پرونده به دادگاه تجديد نظر کرمان فرستاده شده که در جريان آن سه سال تعليق نيز به تعذير تبديل شد. لازم به ذکر است که وی در تمام اين مدت يعنی حدود يک سال در سلول انفرادی نگهداری مي‌شد.
در ادامه شکايتی جديد از سوی وزارت دفاع مطرح و پرونده به تهران کشانده شد و اين موضوع سبب گرديد که 9 ماه ديگر نيز خسروی را در سلول انفرادی زندان 64 وزارت دفاع نگهدارند. پس از بازجويي‌های طولانی در تاريخ 8/9/88 توسط قاضی پير عباسی در شعبه 26 دادگاه انقلاب جلسه محاکمه برگزار و اتهام محاربه مطرح شده از سوی دادستان در پرونده ايشان به شماره کلاسه 87/10520/ط بررسی و رای به عدم صلاحيت دادگاه داده شد که اين حکم از سوی ديوان عالی کشور رد و اين شعبه مجبور به تشکيل مجدد جلسات دادگاه در سال‌های 88 و 89 و نهايتا صدور حکم اعدام به شماره دادنامه 89/358 در آذر ماه سال 89 گرديد. اين حکم نيز با تشخيص نقص در پرونده توسط ديوان عالی بار ديگر به شعبه 26 فرستاده شد و پس از محاکمه سری سوم باز هم در آبان ماه سال 90 با دادنامه شماره 90/475 حکم اعدام صادر گرديد.
قابل توجه است که غلامرضا خسروی در تمام اين مدت يعنی بيش از 20 ماه در سلول‌های انفرادی بند 240 اوين نگهداری مي‌شد که اين به غير از دوران انفرادی در کرمان و بازداشتگاه 64 وزارت دفاع است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر