یکی شایعه عمل خلاف شوونات اخلاقی یک دیپلمات در استخر عمومی در برزیل را سوءتفاهم
فرهنگی قلمداد می‌کند، و آن یکی، فقط کافی است موقع رانندگی باد روسری‌اش را کمی
عقب بزند، مرتکب خطای نابخشودنی می‌شود و جامعه‌یی را به فساد می‌کشاند.
به گزارش سایت حکومتی بازتاب ، پگاه آهنگرانی درباره ماجرای استخر رفتن دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی در برزیل نوشته است:
چندی پیش شایعه شده بود که یکی از مقامات سفارت ایران در برزیل دست به عملی زده که کلی باعث سرشکستگی اخلاقی و فرهنگی کشور شده است. البته وزارت امور خارجه ایران سریعا قضایا را تکذیب و رفع و رجوع کرد و آن را سوءتفاهم فرهنگی دانست.
بحمدالله از این وصله‌ها به ما نمی‌چسبد. در اصل موضوع و تکذیبیه اظهارنظری نمی‌توان کرد، چون یکی خبری می‌دهد و یکی تکذیب می‌کند و اطلاعات ناقص ما هم که مثل همیشه امکان قضاوت را از ما سلب می‌کند. اما با خود فکر کردم اگر این ماجرا حتی در حد شایعه در حوزه سینما و هنر رخ می‌داد، دوستان غیور چگونه خاک آنجا را به توبره می‌کشیدند و یک‌شبه سینما و سینماگر را با هم تعطیل می‌کردند.
این فقط به تفاوت عملکرد دو وزارتخانه و دو وزیر مربوط نمی‌شود، بلکه از نگاه دوگانه سیاستمداران ما است که یکی شایعه عمل خلاف شوونات اخلاقی یک دیپلمات در استخر عمومی در برزیل را سوءتفاهم فرهنگی قلمداد می‌کند، آن هم درباره سفارتخانه‌یی که وی‌ترین بین‌المللی ما است و آن یکی، فقط کافی است موقع رانندگی باد روسری‌اش را کمی عقب بزند، مرتکب خطای نابخشودنی می‌شود و جامعه‌یی را به فساد می‌کشاند.
آیا حساسیت وزارت خارجه کمتر از وزارت ارشاد است؟ آیا غیرت وزارت خارجه کمتر از وزارت ارشاد است؟ آیا جنسیت فرد در میزان جرم موثر است؟ آیا اگر محل جرم در آب یا خشکی باشد، قضایا فرق می‌کند؟ و آیا مگر وزارت خارجه آقای سلحشور ندارد؟
شاید هم به خاطر این است که هنرمند حق ندارد دچار سوءتفاهم‌های فرهنگی شود و این فقط از امتیازات ویژه دیپلمات‌هاست. ما که از این قضایا سر درنیاوردیم، از این دست به قول معروف معیارهای دوگانه تا دلتان بخواهد پیدا می‌شود و این یکی نوبر امسال بود.
به گزارش سایت حکومتی بازتاب ، پگاه آهنگرانی درباره ماجرای استخر رفتن دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی در برزیل نوشته است:
چندی پیش شایعه شده بود که یکی از مقامات سفارت ایران در برزیل دست به عملی زده که کلی باعث سرشکستگی اخلاقی و فرهنگی کشور شده است. البته وزارت امور خارجه ایران سریعا قضایا را تکذیب و رفع و رجوع کرد و آن را سوءتفاهم فرهنگی دانست.
بحمدالله از این وصله‌ها به ما نمی‌چسبد. در اصل موضوع و تکذیبیه اظهارنظری نمی‌توان کرد، چون یکی خبری می‌دهد و یکی تکذیب می‌کند و اطلاعات ناقص ما هم که مثل همیشه امکان قضاوت را از ما سلب می‌کند. اما با خود فکر کردم اگر این ماجرا حتی در حد شایعه در حوزه سینما و هنر رخ می‌داد، دوستان غیور چگونه خاک آنجا را به توبره می‌کشیدند و یک‌شبه سینما و سینماگر را با هم تعطیل می‌کردند.
این فقط به تفاوت عملکرد دو وزارتخانه و دو وزیر مربوط نمی‌شود، بلکه از نگاه دوگانه سیاستمداران ما است که یکی شایعه عمل خلاف شوونات اخلاقی یک دیپلمات در استخر عمومی در برزیل را سوءتفاهم فرهنگی قلمداد می‌کند، آن هم درباره سفارتخانه‌یی که وی‌ترین بین‌المللی ما است و آن یکی، فقط کافی است موقع رانندگی باد روسری‌اش را کمی عقب بزند، مرتکب خطای نابخشودنی می‌شود و جامعه‌یی را به فساد می‌کشاند.
آیا حساسیت وزارت خارجه کمتر از وزارت ارشاد است؟ آیا غیرت وزارت خارجه کمتر از وزارت ارشاد است؟ آیا جنسیت فرد در میزان جرم موثر است؟ آیا اگر محل جرم در آب یا خشکی باشد، قضایا فرق می‌کند؟ و آیا مگر وزارت خارجه آقای سلحشور ندارد؟
شاید هم به خاطر این است که هنرمند حق ندارد دچار سوءتفاهم‌های فرهنگی شود و این فقط از امتیازات ویژه دیپلمات‌هاست. ما که از این قضایا سر درنیاوردیم، از این دست به قول معروف معیارهای دوگانه تا دلتان بخواهد پیدا می‌شود و این یکی نوبر امسال بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر