اصلاحیه پیشنهادی قانون کار با اعتراض کارگران گروه صنعتی ایران خودرو روبرو شده است. کارگران ایران خودرو طی نامه به وزارت کار اعتراض خود را نسبت به این اصلاحیه اعلام کرده اند.
کارگران گروه صنعتی ایران خودرو در مهر ماه طی نامه ای به همکاران خود در گروه مجموعه صنعتی ایران خودرو، از آنان خواسته بودند به روند تغییر قانون کار متحدانه اعتراض کنند. به این فراخوان بیش از ٣۰ شرکت مجموعه از گروه صنعتی با حدود بیش از ۶۰ هزار کارگر، جواب مثبت دادند و پشتیبانی ها ادامه دارد.
کارگران ایران خودرو نامه خود را تحویل وزارت کار داده اند.
نامه کارگران گروه صنعتی ایران خودرو یه وزارت کار
با سلام
احتراما به اطلاع می رسانیم متن اصلاحیه پیشنهادی آن وزارتخانه محترم بدون اطلاع رسانی عمومی که در بعضی رسانه منتشر شده است، مورد تائید کارگران مجموعه گروه صنعتی ایران خودرو نمی باشد.
همانطوریکه مستحضر هستید، کارگران مجموعه گروه صنعتی ایران خود رو با بیش از صدهزار کارگر، بدون داشتن کوچکترین تشکل کارگری از این نظری خواهی معاف شده اند. روند تغییر قانون کار نشان می دهد اصلاح قانون کار فعلی فقط در جهت حفظ منافع کارفرمایان و دولت می باشد در حالیکه اصلاح قانون کار در جهت حمایت از کارگران باید باشد. ولی آنچه در این پیشنویس دیده می‌شود حمایت آشکار از دولت و کارفرمایان است، در حالیکه دو دهه از تصویب قانون کار در ایران می گذرد و هنوز بسیاری از بخشهای کلیدی این قانون اجرا نشده است و بعضی تفاسیر و برداشتهای غلط یا غیرمنطبق بر حقوق مسلم حمایتی کار توسط مراجع مختلف آسیب ها و زیان هایی نظیر بسط و گسترش بی سابقه قراردادهای موقت کار پدید آورده است.
عدم اجرای قانون کار ، تمام امنیت شغلی کارگران را از بین برده استو پیش نویس اصلاحیه قانون کار تمام معیارهای مورد قبول جامعه بشری و سازمان جهانی کار را در رابطه با حقوق کار نادیده گرفته و از یک تعریف خشک و خالی برای کار دائم و موقت و معین نیز خوداری کرده است و آنها را از یکدیگر تفکیک نکرده و معلوم نکرده که چه نوع قراردادی اختصاص به کار دائم و چه نوع قراردادی تعلق به کار موقت و معین دارد و مبنای قرارداد کار را قرار داد موقت قرار داده تا هیچ‌گاه و در هیچ زمانی کارگران نتوانند دارای امنیت شغلی باشند و در فقدان امنیت شغلی کارگران، قدرت اجرایی از قانون کارگرفته شود و تاثیر آن بر روابط کار خنثی گردد و به کارفرمایان امکان دهد در هر جا و در هر زمانی که کارگران خواهان رعایت قانون و حقوق خود و بیمه شدن شوند و یا تسلیم شرایط دلخواه و غیره منطقی کارفرما نگردند و تسویه حساب بدون تاریخ و کاغذ سفید امضا به او ندهند؛ به قراردادشان خاتمه داده شود و یا از تمدید قرارداد خودداری شود و جلو قانون طلبی و درخواست رعایت حقوق قانونی توسط کارگر گرفته شود و امکان ابراز وجود برای آنها باقی نماند.
ایجاد چنین زمینه‌ای برای کارفرمایان بستری برای آنان به وجود می آورد که بتوانند از استفاده از قرارداد موقت در کارهای دائم عبور کرده و سیستم استاد شاگردی را در روابط کار رواج داده و نهادینه کنند و به دوران حاکمیت قانون در روابط کار پایان دهند و چنین حالتی در روابط کار ایده‌ای است که چندین دهه فعالان اقتصاد طفیلی و سرمایه دارایی که دارای روحیه استثمارگرایانه هستند مطرح نموده و دنبال کرده‌اند و امروز به ایده آنان در پیش نویس ارائه داده شده پاسخ داده شده و این پاسخ مساعد به کسانی داده شد که اساسا با واژه کارگر مخالفند و آن را برسمیت نمی شناسند و امروز واژه استخدام را خدمات نامیده اند.
قانون گذر بقدری از مرحله پرت است که حتی نمی داند کارهای خدماتی هیچ ربطی به جامعه کارگری ندارد. کارگر آفرینده کار است. کارگر با بازوانش کار می کند. کارگر خدمات به کسی نمی دهد. کارگر ارزش تولید می کند که سود آن نصیب کارفرمایان و سرمایه داران می گردد، ولی چرا نویسندگان اصلاحیه که آرزو داشتنده روزی واژه کارگر را از قانون حذف کنند و امروز عمدآ شرمگین از حذف واژه کارگر، استخدام را حذف و کلمه خدمات را جایگزین آن کرده اند. تفکر فوق در آنچه به نام پیش نویس اصلاح قانون کار ارائه داده این مهارت و زیرکی را از خود نشان داده که با زندگی میلیونها کارگر بازی کند و تمام بی قانونیها علیه کارگران را قانونی کند.
با توجه به آنچه گفته شد، پیش نویس ارائه شده را نمی‌توان اصلاحیه قانون کار نامید که با چند تغییر و جابه جایی مفاد آن منطق لازم برای اصلاح قانون کار در آن به وجود آید. این اصلاحیه دامی است که برای کارگران پهن شده است. اصلاحیه‌ای که منطبق بر معیارهای حقوق کار نبوده و دفاع از زحمتکشان و عدالت اجتماعی در آن نمود کامل نداشته باشد و یا حمایت از ضعیف در مقابل قوی در آن پر رنگ نباشد، از نظر ما کارگران وجاهت قانونی نخواهد داشت.
اصلاحیه پیشنهادی، دشمنی آشکار با کارگران و حمایت از دولت و سرمایه داران است. پیش نویس اصلاحیه قانون کار به جای حمایت از کارگران، به جای لغو قراردادهای موقت و باز گرداندن امنیت شغلی و جانی به جامعه کارگری، می خواهد ته مانده حمایت های قانونی را هم به نفع کارفرمایان و دولت مصاده کند. اصلاح قانون کار به شیوه کنونی یعنی تحمیل شرایطی که کارگران تحت عنوان توافق با کارفرما، بخاطر دریافت دستمزدهای یک چهارم خط فقر، ناگزیز به تن دادن به ساعات طولانی‌تر کار میشوند. شرایطی که در کنار قراردادهای موقت و پیمانی دست کارفرما را هرچه بیشتر باز میگذارد کارگران را مثل یک برده مطلق به کار گیرند.
نکات دیگر این تغییرات در قانون کار، در راستای زدن هر گونه مزایایی است که می تواند به کارگر تعلق گیرد، مثل کاهش حق شیفت و نوبت کاری‌ها، قطع تعلق ٤٠ درصد دستمزد بیشتر به کار در روزهای تعطیل و اضافه کاری، کاهش مرخصی سالانه کارگر و غیره. تغییراتی که اساسا دست کارفرمایان را بیشتر و بیشتر برای استثمار وحشیانه و برده وار ما کارگر باز میگذارد.
آنچه که در این پیش نویس بیش از همه چیز ما را نگران کرده است یکجانبه گرائی است که گاه به نفع کارفرما و گاه به نفع مجریان قانون تحکیم و ترویج و تشویق گردیده است. به نظر می آید که این تغییرات بجای بهبود وضعیت نیروی کار به سلب امنیت شغلی بیشتر ما و از میان رفتن حقوق و مزایا و عیدی و افزایش دغدغه های زندگی ما کارگران گردد. کارگران خود را مستحق این نمی دانند که بجای افزودن حقوق آنها در قانون کار، [این حقوق] چنین موضوع دست اندازی واقع شود. تغییر قانون کار یک شوخی یا یک بازی نیست که یکطرفه باشد. تغییر قانون کار بازی با سرنوشت میلیون ها کارگری است که شب با ترس نداشتن امنیت شغلی، ترس از فردای خود، سر بر بالین می گدارند. چطوری می شود با سرنوشت میلیون ها انسان بازی کرد در حالیکه بزرگترین شرکت خودروسازی خاورمیانه در این نظرخواهی محلی از اعراب ندارد.
همانطوری که مستحضرید بیشترین آسیب از عدم اجرای قانون کار فعلی را کارگران ایران خودرو متحمل شده اند. با توجه به بررسی ها و با توجه به ماهیت اقداماتی که سالهاست در جریان است، این تغییرات فقط معطوف به کاهش حقوق کارگران و افزایش قدرت و توانائی طرف مقابل است و از نظر ما کارگران ایران خودرو، ایجاد تغییر در قانون کار فعلی، در راستای تثبیت بی حقوقی هایی صورت میگیرد که قانون کار فعلی زمینه ها و شرایط تحمیل آنها را بر ما کارگران مقدور کرده است. ایجاد شرکت های پیمانکاری، گسترش قراردادهای موقت و روزمزدی، توقف استخدام های دائمی خلاف قانون کار فعلی می باشد. ما کارگران می پرسیم این تغییرات بر چه اساسی صورت گرفته است؟ کدام انسان با شعور و عاقل به خود اجازه داده تا بدیهی ترین حقوق بنیادین ما کارگران را پایمال کند؟ چرا ماده ۷ را حذف کرده اید؟ چرا به جای حذف کارهای موقت آنرا قانونی کرده اید؟ چرا مرخصی ما کارگران را کاهش داده اید؟ مگر خود مجلسیان هفته به هفته تعطیلات ندارند؟ چرا ذخیره مرخصی ما را از ۹ روز به ۵ روز کاهش داده اید؟ چرا مرخصی استعلاجی ما را از ٣ روز به یک روز کاهش داده اید؟ اگر یکی از شما فوت کند یک روز برای شرکت در مراسم کافی است؟ تعبیض بیمه تا کی؟؟؟ ما تاکی باید تاوان دزدی های مسولان سازمان اجنماعی را بپردازیم؟ قانون گذار به جای بهبود ساختار بیمه تامین اجتماعی، بیمه تکمیلی را قانونی کرده است؟ چرا انحصار سازمان تامین اجتماعی بعنوان تنها متولی بیمه اجباری مشمولین قانون کار را حذف کرده اید؟ چرا کارگر باید بین بیمه ها آواره شود چه کسی پاسخگوی کارگر خواهد بود؟ چرا حداقل دستمزد و دستمزدهای مقطوع (با توجه به نوع قرارداد دائم یا موقت) را، چند نرخی کرده اید؟ چرا پرداخت پاداش افزایش تولید را به افزایش بهره‌وری منوط کرده اند؟ اگر ما بیش از اندازه تولید کنیم ولی کارفرما بگوید سود ندارد، تکلیف کارگران چیست؟ چرا دوره مجاز کارآموزی را تا سه سال افزایش داده اید؟ چرا کار سخت و زیان آور را قانونی کرده اید؟ مگر قرار نبود در عرض چند سال کارهای زیان آور حذف شود؟ چرا ۴۰درصد اﺿﺎﻓﻪ دﺳﺘﻤﺰد، اﺿﺎﻓﻪ کاری را حذف کرده اید؟ مگر قانون گذار نمی داند اضافه کاری یعنی از خود گذشتگی کارگر برای زنده ماندن است؟
ما ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﻛﺎر را خوش خدمتی دوﻟﺖ به سرمایه داران می دانیم ﻛﻪ می خواهد ﻓـﺮش ﻗﺮﻣـﺰی ﺑـﺮای سرعت بخشیدن به استثمار بیش از پیش کارگران پهن کند. ما فکر می کنیم با تغییر قانون کار ﻋﻘﺪ ﻗﺮاردادﻫﺎی ﻣﻮﻗﺖ و ﺳﻔﻴﺪ اﻣﻀﺎء ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﺴﺘﺮده ای رواج پیدا می کند. با اصلاح قانون کار تنها روند اخراج کارگران تغییر می کند. اخراج دسته جمعی و بی رویه کارگران با اضافه شدن قانون جدید ﺑـﺪون اﻳﻨﻜـﻪ ﺑـﺎ ﻛـﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﻣـﺎﻧﻊ ﻗـﻀﺎﻳﻲ روﺑـﺮو ﮔﺮدﻧﺪ قانونی می شود. ﺗﻌﻮﻳـﻖ اﻧـﺪاﺧتن و ﻧﭙـﺮداﺧتن حقوقها به یک نرم برای کارفرمایان تبدیل می شود. تعیین حداقل دﺳﺘﻤﺰدﻫﺎ زﻳﺮ خط فقر عادی می شود، عدم پرداخت حق بیمه اجباری برای کارگران، آینده امنیت شغلی کارگران را از بین می برد.
ﻣﺎ نمی خواهیم ﺑﺮده ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﻣﺎ ﺣﻖ زﻧﺪﮔﻲ اﻧﺴﺎﻧﻲ داریم. ﻣﺎ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ ﻛـﻪ زﻧـﺪﮔﻲ ﺷﺎﻳـﺴﺘﻪ داشته باشیم. در ﺷﺮاﻳﻄﻲ دم از مشارکت کارگران در نظرخواهی پیش نویس اصلاح قانون کار می زنید که ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺗﺸﻜﻞ ﻛﺎرﮔﺮی را از ﺳﻮی ﻛﺎرﮔﺮان تحمل نمی کنید. برزگترین شرکت خودرو سازی خاورمیانه با بیش از صدهزار کارگر شاغل از داشتن هر گونه تشکل کارگری محروم است. در حالی دم از مشارکت کارگران در این نظرخواهی می زنید که تمام نمایندگان کارگران ایران خودرو اخراج شده اند و یا در زﻧﺪان ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ. در چنین شرایطی پیشنویس اصلاحیه قانون کار با کدام اهداف انجام گرفته است؟ ما مخالف تغییر قانون کارنیستیم؛ بلکه با روند تغییر قانون کار و تغییرات یکجانبه به نفع کارفرمایان و دولت بر ضد خودمان مخالفیم. ما هم می خواهیم قانون کار تغییر کند. ما هم می خواهیم تکلیف قراردادهای موقت برای همیشه روشن شود، شرکت های پیمانکاری در کارهای دائم برای همیشه حذف شوند، کار موقتی که در این پیشنویس ارائه شده، هیچ معنی ندارد و باید حذف شود. ما خواهان اصلاح تبصره ۲ ماده ۷ هستیم. بنظر ما تبصره ۲ باید بدین ترتیب اصلاح شود که کارهائی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، قرارداد دائمی تلقی می شود. قراردهای موقت باید حذف شوند. هیچ کارگری نباید اخراج گردد. ما می خواهیم اضافه کاری اجباری لغو گردد و قانون با کارفرمایان متخلف برخورد کند. ما هم خواهان تغییر قانون کار هستیم؛ ما خواهان یک ماه مرخصی بدون احتساب روزهای تعطیل هستیم؛ ما می خواهیم حق شیفت عادلانه پرداخت شود نه اینکه بدتر شود. ما ۱۲% حق شیفت را قبول نداریم. ما انسانیم و می خواهیم انسانی زندگی کنیم. دستمزدها باید بر اساس تورم واقعی تعیین گردد تا ما بتوانیم از پس هزینه های یک زندگی عادی برآییم. ساعت کار باید کاهش و دو روز تعطیلی قانونی شود. کارهای سخت و زیان آور باید برچیده شوند، نه اینکه قانونی شوند. ما می خواهیم مسولیت ایمنی کارگران در قانون کاملا مشخص شود. وجود هر نوع حادثه منجر به فوت و یا نقض عضو کارگر مستقیم با کارفرمایان باشد. ما خواهان اصلاح ماده ۱۷ بنفع کارگران هستیم. کارگری که توقیف می گردد - توقیف وی چه منجر به محکومیت شود یا نه - کارگر بعداز آزادی به کار خود باید برگردد. ما خواهان تغییر تبصره ماده ۱٨ هستیم. اگر توقیف کارگر منجر به محکومیت گردد، سازمان تامین اجتماعی مکلف است تا زمانی که کارگر از زندان آزاد نشده باشد و بعد از آزادی نیز تا اشتغال مجدد. برای رفع احتیاجات خانواده وی، بیمه بیکاری به خانواده‌اش پرداخت نماید. ما می خواهیم هر قوانینی علیه ما کارگران است بر چیده شود. ما هم خواهان تغییر قانون کار هستیم، ما هم می خواهیم حق اعتصاب، حق اعتراض، و حق ایجاد تشکل های آزاد کارگری در قانون کار قانونی شود. ما می خواهیم کارگران در تشکل هایی که دوست دارند آزادانه شرکت کنند. ما هم می خواهیم هیچ کارگری را به جرم شرکت در فعالیتهای اجتماعی و صنفی دستگیر و زندانی نکنند، بنابر این کارگران ایران خودرو تغییرات اساسی در قانون کار را فقط با حضور نمایندگان واقعی کارگران به رسمیت می شناسند. این نمایندگان کارگران هستند که می توانند نظرات و خواستهای کارگران را در این مسیر بطور صریح و روشن اعلام کنند. نظرات کارگران، تشکلهای کارگری و نمایندگان منسوب به آنان در مذاکرات مربوط به قانون کار به شکلی که نظرات کارگران در این تصمیم سرنوشت ساز اصل و اساس باشد باید در نظر گرفته شود. بدون آزادی بیان، بدون آزادی تشکل های کارگری، حرف زدن از مشارکت و نقش کارگران در اصلاح قانون کار بی معنی است.
کارگران ایران خودرو ضمن مخالفت شدید با رویکرد حاکم بر تغییر قانون کار از سوی دولت، تنها راه تغییر قانون کار فعلی را ایجاد یک فضای آزاد و دمکراتیک با حضور نمایندگان واقعی کارگران می دانند. در مرحله اول باید مقدمات برگزاری انتخابات در گروه صنعتی ایران خودرو فراهم شود تا کارگران بتوانند با انتخاب نمایندگان خود در این طرح مشارکت کنند. برای همین ما کارگران گروه مجموعه های صنعتی ایران خودرو مخالفت خودمان را با هر گونه تغییرات در قانون کار علیه کارگران اعلام می داریم.
رونوشت: هئیت محترم دولت
رونوشت: مجلس شورای اسلامی
رونوشت: دیوان عدالت اداری
رونوشت: قوه قضائی
رونوشت: خبرگزاری کار
مهر ماه ۱٣۹۰
۱-کارگران گروه صنعتی ایران خودرو
۲-کارگران ایران خودرو دیزل
٣-کارگران ایران خودرو خراسان
۴-کارگران ایران خودرو تبریز
۵-کارگران ایرانخودرو فارس
۶-کارگران ساپکو
۷-کارگران ابساکو
٨-کارگران مهرکام پارس
۹=کارگران مجموعه های پرسی ایران خودرو
۱۰-جمعی از کارگرانایسیسکو
۱۱-جمعی از کارگرانآزمایش وتحقیقات قطعات مجموعه خودرو :ایتراک
۱۲-جمعی از کارگران اگزوز خراسان
۱٣-کارگران الکترونیک ایران خودرو:الیکو
۱۴ لکترونیک سامانه سمند
۱۵-جمعی از کارگران الکتریک شرق
۱۶-جمعی از کارگران پرس شماره ۱ ایران خودرو
۱۷-جمعی از کارگران ایران خودرو سازه
۱٨جمعی از کارگران ایمن خودرو شرق
۱۹-جمعی از کارگران همگام خودرو
۲۰-جمعی از کارگران پاکریس خودروایرانیان
۲۱-جمعی از کارگران تامین ماسه ریخته گری
۲۲-جمعی از کارگران تاب خودرو
۲٣=جمعی از کارگران توسعه خودروکار
۲۴-جمعی از کارگران صنایع خودرو
۲۵-جمعی از کارگران تولید موتورا یران خودرو :ایپکو
۲۵-جمعی از کارگران تام ایران خودرو
۲۶-جمعی از کارگران تولید کلاچ ایران خودرو
۲۷-جمعی از کارگران تولید قطعات خاور
۲٨-جمعی از کارگران چرخشگر
۲۹-جمعی از کارگران محور خودرو
٣۰-جمعی از کارگران ریخته گری آلومنیوم ایران خودرو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر