۱۳۹۰ آذر ۷, دوشنبه

تصویب کاهش روابط سیاسی با بریتانیا، به سود یا زیان کدام طرف؟




آیا جمهوری اسلامی که در باتلاق بحران داخلی و خارجی دست و پا می زند، جز واکنشهای هیستریک و مخرب در برابر آن، اقدام موثری کرده است؟ پاسخ رژیم به این سوال را واکنش آن به همکاری بریتانیا با جامعه جهانی در راستای اعمال فشار پیرامون برنامه هسته ای داده است. مجلس ارتجاع "به حداقل" رساندن روابط اقتصادی با بریتانیا را تصویب کرد، دولت بریتانیا نیز رژیم را به برخورد " قاطعانه" در صورت اخراج سفیر خود تهدید کرد.
وزیر خارجه بریتانیا کاهش روابط دیپلماتیک به سطح کاردار را اقدامی "عجولانه" که "کمکی به مقابله با انزوای فزاینده یا پاسخگویی به نگرانیهای بین المللی و حقوق بشر نخواهد کرد" توصیف کرد. اگر چه روابط بانکی و مالی بریتانیا با رژیم از پیش در سطح پایینی بود، اما این بار قراردادهای جاری و یا از پیش منعقد شده و محدودیت روابط مالی را نیز شامل می شود.
تحریمهای اعمال شده بر پایه چهار مصوبه شورای امنیت همراه با تحریمهای یکجانبه تاکنون تاثیرات ویرانگری داشته است. این درحالی است که تحریمهای نفتی و بانکی بیشتری هنوز در راه است. یک هفته پیش آمریکا و کانادا تحریمهای اقتصادی بیشتری علیه سیستم مالی جمهوری اسلامی اعلام کرده بودند که مهمترین اثر آن، انجماد و توقف کامل فعالیتهای بانکی و تجاری جمهوری اسلامی است که با سامانه بانکی تامین اعتبار ارزی می کردند. از سوی دیگر، شرکتهای بیمه که سهامدار بانکها هستند نیز شامل تحریم می شوند. بنابراین، تحریمها به ویژه تحریم بانک مرکزی، تاثیرات مهلکی بر اقتصاد ایران خواهد داشت.
جمهوری اسلامی پیوسته ادعا کرده است که تحریمها بی اثر هستند، اما برای دور زدن آنها ثروت ملی را صرف "راه های ممنوع" کرده است. اسدالله عسگر اولادی چندی پیش از کشورهای واسطه سوم برای نقل و انتقال پول یاد کرد؛ امری که مناسبات مافیایی و پول شویی را گسترش داده است. خامنه ای نیز در همین رابطه به دور زدن "محدودیتها و تحریمها" اشاره کرده است.
مسوول گسترش روز افزون تورم، بیکاری، فقر و رونق کالاهای قاچاق، ضربه به تولیدات داخلی و... جمهوری اسلامی است. رانت خواری و گسترش فساد مالی در تمامی ارکان جمهوری اسلامی از رییس جمهور دست نشانده خامنه ای گرفته تا فرماندهان سپاه (برادران قاچاقچی)، قوه قضاییه و اعضای دولت رواج یافته است.
خواست مردم ایران خاتمه ماجراجویی هسته ای، روابط عادلانه با جامعه بین المللی بر پایه منافع ملی و بحران زدایی است؛ اموری که رژیم جمهوری اسلامی برای حفظ قدرت از انجام آن گریزان است.
 لیلا جدیدی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر