در جستجوی خریدار برای نفت تحریم شده، آقای علی خامنه ای و همدستانش با حرص و هیستری افزون شده ای دست به حراج سرمایه طبیعی مردُم ایران زده اند. در همین رابطه روزنامه اقتصادی فایننشیال تایمز گزارش می کند که پایوران جمهوری اسلامی برای فروش نفت با شرایط فوق العاده و حراجی، در کشورهای آسیایی به دوره گردی پرداخته اند.
منبع مزبور می نویسد که رژیم ولایت فقیه به هندوستان که پس از چین بُزُرگترین مُشتری نفت آن است، پیشنهاد داده که می تواند صورت حساب خریدهای نفتی خود را تا شش ماه پرداخت نکند و افزوده بر آن، برای مبلغ کلانی که در این مدت نزد هند باقی خواهد ماند نیز هیچ بهره ای درخواست نخواهد کرد.
برای هندوستان این گُشاده دستی از کیسه دیگران، فقط در مُعامله نفتی برابر با کسب یک سود تا 9 دُلار در هر بُشکه است و در بازار سرمایه گذاری، سود پول پرداخت نشده را چندین برابر این رقم می توان تخمین زد. این در حالی است که حاکمان ایران یارانه کالاهای اساسی همچون نان و گوشت و روغن را زیر عُنوان "صرفه جویی" حذف کرده اند و به بهانه ی نداشتن بودجه از انجام تعهُدات خود در برابر میلیونها کارورز طفره می روند.
ماه گذشته یک وبگاه نزدیک به آقای رفسنجانی یک مُعامله مُشابه نفتی که با چین صورت گرفته است را فاش ساخته بود. براساس گُزارش وبگاه "آینده"، حُکومت نه تنها مُوافقت کرده که چین بهای نفت خریداری شده را به جای پرداخت در بانکهای خود نگه دارد، بلکه به پکن اختیار مُدیریت و کارپردازی آن را نیز بخشیده است.
خبر تلاش خانمان برانداز اخیر رژیم جمهوری اسلامی برای فرار از پیامدهای بُحران مُناسبات خارجی خود، زمان کوتاهی پیش از آغاز گُفت و گوهایی انتشار یافته است که با هدف بررسی راه های پایان دادن یا تخفیف این بُحران در استانبول برگُزار می شود.
ترفند آقای خامنه ای و شُرکا، علامت خوبی از قصد آنها به برخورد با سرچشمه گرفتاریهای شان نیست. حاکمان جمهوری اسلامی به جای اندیشه به راه حل برای مُشکلاتی که نصیب کشور و مردُم کرده اند، همچنان به فکر تقلُب، زیر آبی رفتن و نیرنگ بازیهایی هستند که فقط به پُشتوانه حراج و تباه کردن سرمایه های ملی می تواند در دستور کار شان قرار بگیرد. منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر