زلیخا موسوی، مادر حسین رونقی ملکی، زندانی عقیدتی که هم اکنون در زندان بیمار است با اظهار اینکه فرزندش برای معاینه مجدد یکشنبه ۲۰ فروردین ماه به بیمارستان هاشمی نژاد منتقل شده است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که ماموران در بیمارستان رفتار بسیار توهین آمیزی با آنها داشته اند و حتی اجازه صحبت و نزدیک شدن با حسین را نیز نداده اند. مادر حسین رونقی ملکی با اظهار تعجب از این رفتارها گفت:« پدر حسین برایش وقت دکتر گرفته بود و او با سه مامور به بیمارستان آمد. ما حتی اجازه نزدیک شدن به حسین را هم نداشتیم، گفتند به این شکل فقط اجازه معاینه می دهیم. ما هم دور ایستادیم تا خودشان او را به پیش دکتر ببرند. بعد دخترم همان لحظه به موبایلم تماس گرفت و من هم جواب دادم اما یکهو ماموران حمله کردند و گفتند موبایلت را بده. گفتم نمی دهم. فکر می کردند که از حسین فیلم می گرفته ام. گفتم شما چرا می ترسید که من فیلم بگیرم. خیلی بد رفتار کردند. به خدا فقط می خواهند کاری کنند تا ما ناراحت و بی حرمت شویم.»
زلیخا موسوی با اشاره به اینکه فرزندش به مرخصی نیاز دارد اما مسولان قضایی از زمان بازداشت تا به حال مخالفت می کنند به کمپین گفت:« می خواهند حسین اتهاماتش را بپذیرد و اعتراف نامه بنویسد بعد به او مرخصی بدهند. چندین بار به ما گفتند که سپاه پاسداران راضی نیست که او بیرون بیاید تا اعتراف کند. مگر حسین چه کار کرده است! حسین خیلی ناراحت است اما حتی به او اجازه صحبت به ما هم نمی دهند. به خدا از دیروز تا به حال که این وضعیت را دیدم زبانم قفل شده است. از دیشب تا حالا فقط گریه کرده ام.»
زلیخا موسوی با خطاب قرار دادن مسولان کشور گفت:« آقای وزیر اطلاعات، آقای دادستان، آقای رییس جمهور چرا به پسرم من اجازه مرخصی بعد از دو سال و نیم نمی دهند! چرا به من جوابی داده نمی شود! من مادرم، سه سال است که پسرم را سر سفره عید ندیدم. حتی روز عید هم به او اجازه تماس ندادند. من روز اول عید در خانه کنار تلفنم ماندم تا حسین زنگ بزند و نزد. هفت روز بعد از عید او را پشت شیشه کابینی دیدم. حتی به من ملاقات حضوری هم ندادند. مگر حسین چه کرده است که حتی نمی توانم با او ملاقات حضوری داشته باشم.»
مادر حسین رونقی ملکی گفت:« دکتر حسین می گوید کلیه اش باید هر چه زودتر عمل شود اما به ما گفتند که بعد از عمل مرخصی داده نمی شود پدرش هم گفت که پس اصلا حسین عمل نشود بهتر است چون بعد عمل محیط زندان حال او را بدتر می کند.»
حسین رونقی ملکی ۲۲ آذر ماه سال ۸۸ بازداشت شد و در دادگاه تجدید نظر به ۱۵ سال حبس قطعی محکوم شد و اکنون در زندان اوین به سر می برد. او که مبتلا به بیماری کلیه و کیسه صفرا است و در بهمن ماه سال گذشته یکی از کلیه هایش مورد عمل جراحی قرار گرفت و دو روز بعد از جراحی از بیمارستان به زندان منتقل شد. این زندانی چندین بار خطاب به دادستان تهران برای نیاز به معالجاتش نامه نوشته است. او در نامه ای در تاریخ ۲۰ تیرماه خطاب به دادستان تهران نوشت:«هر چند تاکنون در برابر حکم ناعادلانه دادگاه سکوت کرده‌ام اما این بار به حکم وجدان و عقل در برابر به خطر افتادن سلامتی‌ام سکوت نمی‌کنم.»
زلیخا موسوی با اشاره به اینکه فرزندش به مرخصی نیاز دارد اما مسولان قضایی از زمان بازداشت تا به حال مخالفت می کنند به کمپین گفت:« می خواهند حسین اتهاماتش را بپذیرد و اعتراف نامه بنویسد بعد به او مرخصی بدهند. چندین بار به ما گفتند که سپاه پاسداران راضی نیست که او بیرون بیاید تا اعتراف کند. مگر حسین چه کار کرده است! حسین خیلی ناراحت است اما حتی به او اجازه صحبت به ما هم نمی دهند. به خدا از دیروز تا به حال که این وضعیت را دیدم زبانم قفل شده است. از دیشب تا حالا فقط گریه کرده ام.»
زلیخا موسوی با خطاب قرار دادن مسولان کشور گفت:« آقای وزیر اطلاعات، آقای دادستان، آقای رییس جمهور چرا به پسرم من اجازه مرخصی بعد از دو سال و نیم نمی دهند! چرا به من جوابی داده نمی شود! من مادرم، سه سال است که پسرم را سر سفره عید ندیدم. حتی روز عید هم به او اجازه تماس ندادند. من روز اول عید در خانه کنار تلفنم ماندم تا حسین زنگ بزند و نزد. هفت روز بعد از عید او را پشت شیشه کابینی دیدم. حتی به من ملاقات حضوری هم ندادند. مگر حسین چه کرده است که حتی نمی توانم با او ملاقات حضوری داشته باشم.»
مادر حسین رونقی ملکی گفت:« دکتر حسین می گوید کلیه اش باید هر چه زودتر عمل شود اما به ما گفتند که بعد از عمل مرخصی داده نمی شود پدرش هم گفت که پس اصلا حسین عمل نشود بهتر است چون بعد عمل محیط زندان حال او را بدتر می کند.»
حسین رونقی ملکی ۲۲ آذر ماه سال ۸۸ بازداشت شد و در دادگاه تجدید نظر به ۱۵ سال حبس قطعی محکوم شد و اکنون در زندان اوین به سر می برد. او که مبتلا به بیماری کلیه و کیسه صفرا است و در بهمن ماه سال گذشته یکی از کلیه هایش مورد عمل جراحی قرار گرفت و دو روز بعد از جراحی از بیمارستان به زندان منتقل شد. این زندانی چندین بار خطاب به دادستان تهران برای نیاز به معالجاتش نامه نوشته است. او در نامه ای در تاریخ ۲۰ تیرماه خطاب به دادستان تهران نوشت:«هر چند تاکنون در برابر حکم ناعادلانه دادگاه سکوت کرده‌ام اما این بار به حکم وجدان و عقل در برابر به خطر افتادن سلامتی‌ام سکوت نمی‌کنم.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر