علی خامنه ای، رهبر و ولی فقیه رژیم استبدادی مذهبی حاکم روز گذشته به شیوه احمدی نژاد، آمریکا را تهدید به افشاگری کرد. او که حربه تهدید به افشاگری احمدی نژاد، پادوی یاغی خود در برابر منتقدان را کارساز دیده، تلاش کرد تا به همان شیوه آمریکا را بترساند؛ غافل از اینکه اگر پایوران دزد و اختلاس گر رژیم اش در برابر مردم جانماز آب می کشند و اما در خلوت آن کار دیگر می کنند، از افتادن پرده بی شرمی شان وحشت دارند و به همین دلیل در مقابل احمدی نژاد کم می آورند، اما در عرصه دیپلماسی بین المللی چه جای اینگونه بازیهای ابلهانه است که خامنه ای با اقدام به آن، آمریکا را تهدید می کند تا از پیگیری پرونده تروریستی رژیم دست بردارد؟
خامنه ای روز گذشته (11 آبان) در یک مراسم زودهنگام به مناسبت 13 آبان در مقابل تعدادی دانش آموز بسیجی گفت: "ما یکصد سند غیرقابل خدشه از نقش آمریکا در هدایت ترورها و تروریستها در ایران و منطقه داریم که با ارایه این صد سند، آبروی امریکا و مدعیان حقوق بشر و مبارزه با تروریسم را در افکار عمومی جهان خواهیم برد."خامنه ای در حالی این خزعبلات را سرهم می کند که هزاران برگ سند وزارت امورخارجه آمریکا توسط ویکی لیکس منتشر شد و آسمان هم به زمین نیامد. اما حالا ولی فقیه رژیم فکر می کند می تواند با انتشار 100 سندی که معلوم نیست چه می تواند باشد، آمریکا را بی آبرو کند. اگر چنین کاری با اسناد در دست او ممکن می شود، پس چرا در انتشار آن تعلل می کند؟
خامنه ای که نمی تواند عملیات لو رفته واحد قدس سپاه در آمریکا را جمع کند، فکر می کند با این توپ و تشرها می تواند باج خواهی کرده و آمریکاییها را وادار کند تا از کش دادن این پرونده دست بردارند. همچنین، دست و پا زدنهای بی حاصل او در این مورد می تواند صحت اتهامات آمریکا نیز برآورد شود، زیرا خامنه ای می داند که واحد قدس سپاه پرونده های تروریستی گوناگونی دارد که یا لو رفته اند یا در دادگاه های مختلف مطرح هستند، به همین دلیل می گوید: "آنها قصد دارند، شریف ترین عناصر مبارز جمهوری اسلامی ایران را متهم به تروریسم کنند."
این "شریف ترین عناصر" رژیم چیزی نیست جز بازوی صدور تروریسم آن در کشورهای دیگر که با باندهای قاچاق مواد مخدر، اسلحه و ... همکاری می کند. بنابراین، لابه های خامنه ای، متوسل شدن فردی غریق به هر تخته پاره است که نه تنها به جایی نمی رسد، بلکه جرم او را سنگین تر نیز می کند.با تهدید به افشاگری و آبروریزی، توقف پرونده تروریستی رژیم نه تنها ممکن نمی شود، بلکه رهبر و ولی فقیه آن تحت فشار قرار خواهد گرفت تا آنچه را که ادعا کرده را منتشر کند. آن گاه مشخص می شود ادعاهای بیهوده و باج خواهی با آن در عرصه بین المللی نه تنها کاربردی ندارد، بلکه عقوبت سنگینی به همراه خواهد داشت.
خامنه ای روز گذشته (11 آبان) در یک مراسم زودهنگام به مناسبت 13 آبان در مقابل تعدادی دانش آموز بسیجی گفت: "ما یکصد سند غیرقابل خدشه از نقش آمریکا در هدایت ترورها و تروریستها در ایران و منطقه داریم که با ارایه این صد سند، آبروی امریکا و مدعیان حقوق بشر و مبارزه با تروریسم را در افکار عمومی جهان خواهیم برد."خامنه ای در حالی این خزعبلات را سرهم می کند که هزاران برگ سند وزارت امورخارجه آمریکا توسط ویکی لیکس منتشر شد و آسمان هم به زمین نیامد. اما حالا ولی فقیه رژیم فکر می کند می تواند با انتشار 100 سندی که معلوم نیست چه می تواند باشد، آمریکا را بی آبرو کند. اگر چنین کاری با اسناد در دست او ممکن می شود، پس چرا در انتشار آن تعلل می کند؟
خامنه ای که نمی تواند عملیات لو رفته واحد قدس سپاه در آمریکا را جمع کند، فکر می کند با این توپ و تشرها می تواند باج خواهی کرده و آمریکاییها را وادار کند تا از کش دادن این پرونده دست بردارند. همچنین، دست و پا زدنهای بی حاصل او در این مورد می تواند صحت اتهامات آمریکا نیز برآورد شود، زیرا خامنه ای می داند که واحد قدس سپاه پرونده های تروریستی گوناگونی دارد که یا لو رفته اند یا در دادگاه های مختلف مطرح هستند، به همین دلیل می گوید: "آنها قصد دارند، شریف ترین عناصر مبارز جمهوری اسلامی ایران را متهم به تروریسم کنند."
این "شریف ترین عناصر" رژیم چیزی نیست جز بازوی صدور تروریسم آن در کشورهای دیگر که با باندهای قاچاق مواد مخدر، اسلحه و ... همکاری می کند. بنابراین، لابه های خامنه ای، متوسل شدن فردی غریق به هر تخته پاره است که نه تنها به جایی نمی رسد، بلکه جرم او را سنگین تر نیز می کند.با تهدید به افشاگری و آبروریزی، توقف پرونده تروریستی رژیم نه تنها ممکن نمی شود، بلکه رهبر و ولی فقیه آن تحت فشار قرار خواهد گرفت تا آنچه را که ادعا کرده را منتشر کند. آن گاه مشخص می شود ادعاهای بیهوده و باج خواهی با آن در عرصه بین المللی نه تنها کاربردی ندارد، بلکه عقوبت سنگینی به همراه خواهد داشت.
جعفر پویه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر