وقتی یک سرکرده واحد صدور تروریسم سپاه پاسداران با روی گُشاده در باره مُشارکت در کُشتار مردم سوریه پُر حرفی می کند، می توان از بازتاب گُسترده داخلی و خارجی که این سُخنان برمی انگیزد، اطمینان داشت. این همان هدفی است که رژیم ولایت فقیه از شفافیت غیر مُنتظره در باره نوع و میزان دخالت خود در سوریه پی گرفته است.
اگر چه به ظاهر گُفته های روز یکشنبه مُعاون واحد قُدس سپاه پاسداران یک نقص فنی جلوه داده می شود، اما نه حساسیت امنیتی و بین المللی موضوع مورد اشاره وی و نه مکانیزمی که بر خروجیهای بُنگاه های خبررسانی رسمی حاکم است، نمی تواند احتمال یک سهل انگاری دوگانه را باور پذیر کند. بسا بیشتر می توان در این رابطه از یک حرکت آگاهانه برای تاکید بر نقش آفرینی رژیم جمهوری اسلامی در سوریه و از این مسیر، تلاش برای جا سازی آن در چارچوب ارزیابیها و مُعادلات سُخن گفت.
در حالی که جنگهای کثیف و پنهان به طور معمول در زیرزمین سازمانهای جاسوسی و اُرگانهای اطلاعاتی و به گونه محرمانه چانه زنی می شود، طرح علنی تاخت وتاز مُزدوران ایرانی آقای بشار اسد در سوریه، از یک سو گارد گیری در برابر افزایش فشارهای داخلی و خارجی بر رژیم این کشور است و از سوی دیگر، کوشش برای استفاده از فاکتور مزبور به عُنوان یک ابزار سیاسی و در پهنه مُعاملات بُزُرگ تر به شمار می رود.
این ارزیابی را گُفته های روز سه شنبه پاسدار فیروز آبادی تقویت می کند. وی به عُنوان دُومین مقام ارشد نظامی، زیر همدستی رژیم ولایت فقیه با رژیم اسدها در سرکوبی خونبار مُعترضان سوری که وی آنها را "جنایتکار" نامید، خط تایید کشید. وی با اعلام اینکه "کُمک خواهیم کرد که امنیت سوریه پایدار شود"، نشان داد که طرح راز سرگُشاده "نظام" از سوی همریش اش در واحد قُدس، تصادُفی نبوده است.منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر