۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۸, دوشنبه

باز هم چشم انداز بن بست هسته ای




خامنه ای با تاکید بر "اهمیت آرای بالای مردم" در انتخابات فرمایشی مجلس ارتجاع، تصور می کرد نمایش اعتماد به نظام تحت رهبری وی می تواند فشارهای غرب بر سر مساله اتمی را کاهش دهد. روشن است که جدال مفتضحانه درونی برای کسب صندلی در مجلس و انزجار مردم از این نمایش فکاهی نمی توانست حیثیتی برای رژیم کسب و آن را از زیر تیغ تحریمها بیرون بکشد. بدون توجه به این بازیها، طرفهای رژیم با پیامهای خود به جمهوری اسلامی برای دست برداشتن از خیالپردازی در باره "وقت کشی" اخطار داده اند.
تنها چند روز پیش از فرارسیدن زمان مذاکرات آژانس بین المللی انرژی هسته ای در روزهای ۲۵ و ۲۶ اردیبهشت (۱۴ و ۱۵ مه) در وین،
پنج عضو دایم شورای امنیت با صدور بیانیه‌ای در وین بر "ضرورت" همکاری جمهوری اسلامی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمیتاکید کردند.
یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز تاکید کرد که به همه مسایل حل نشده پرداخته می شود اما "
اولویت در مذاکرات آینده آژانس با ایران، دسترسی بازرسان به سایت نظامی پارچین است". پیشتر، نماینده جمهوری اسلامی در آژانس گفته بود، موضوع پارچین خاتمه یافته و "بخشی از تاریخ" شده است.
همچنین گیدو وستروله، .زیر امورخارجه آلمان تصریح کرده، "ما ساده نیستیم، صبرمان بی حد و مرز نیست" و می افزاید که هیچگونه "بازی با زمان" تحمل نخواهد شد.
از سوی دیگر، احتمال داده می شود، آمریکا و متحدانش در مذاکرات بغداد که در ماه خرداد انجام می شود، خواهان پایان
غنی سازی اورانيوم و تعطیلی تاسيسات "فردو" شوند. علی اصغر سلطانیه، نماينده جمهوری اسلامی در آژانس در این باره بر خط قرمز بودن تعلیق غنی سازی اورانیوم در مذاکرات هسته ای تاکید کرده و هیچ دلیلی برای تعطیل کردن تاسیسات فردو را موجه نمی داند.
بنابراین، وقتی علی اکبر صالحی می گوید، "
از جانب ما همه کاری انجام خواهد شد تا روابط مانند گذشته در مسیر خود قرار گیرد و در جهت منافع همه طرفها باشد" و یا "ما آمادگی داریم تمامی مشکلات را به صورت جدی و بدون هیچ پیش‌شرطی مورد بحث وگفت‌وگو قرار دهیم"، می شود دریافت که رژیم به همان "ادامه بحث و گفتگو" دل خوش کرده است و از این رو چشم انداز این "گفتگو" از هم اکنون پیداست: بن بستی که حرکت در آن می تواند بهای سنگینی داشته باشد.لیلا جدیدی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر