پایوران رژیم جمهوری اسلامی درمانده از حل و فصل مشکلات و مدیریت بحران کشور، یکدیگر را زیر ضرب اتهام و انتقاد گرفته اند. حال که گاری شکسته نظام به سربالایی بحران رسیده، اسبهای مفلوک آن یکدیگر را گاز می گیرند و تلاش می کنند را دیگری را مقصر وضعیت پیش رو معرفی کنند. به همین دلیل زیر خیمه نظام درگیری آنچنان است که در گرد و خاک بر آمده از آن به مصداق مثل عوامانه، "سگ صاحب اش را نمی شناسد".
اکنون به نظر می رسد بسیاری از چاکران باندهای قدرت از یکدیگر پیشی گرفته و برای نشان دادن سرسپردگی خود به علی خامنه ای، فرصت پیش آمده را دستاویز کرده و سعی می کنند تا محمود احمدی نژاد را مقصر اصلی وضعیت رژیم اعلام و او را دراز کنند.
سخنرانیهای تند بعضی از فرصت طلبانی که تا دیروز مجیزگوی احمدی نژاد بودند، تشدید نزاع بین مجلس و دولت، خط و نشان کشیدن و اقدام عملی قوه قضاییه در مورد نزدیکان احمدی نژاد، همه در این چارچوب قابل بررسی است. در مجلس، استیضاح وزیر ورزش شروع نشده از رمق افتاد و طرح "سووال از رییس جمهوری" استارت خورد. مجلس سرگردان، مرحله دوم طرح هدفمندی یارانه ها را که خود تصویب کرده بود، متوقف و آن را از دستور کار دولت خارج کرد. رییس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد دایم بین مجلس و محل کار خود در رفت وآمدند و معلوم نیست بالاخره در این رفت و آمدها مجلس چه چیزی از آنان می خواهد. اما از همه بدتر، ترجیع بند اکثر این منتقدین، عدم کفایت احمدی نژاد و ناتوانی او از مدیریت کشور است. اینان با فراموش کردن موضع تا دیروز خود، حمله به احمدی نژاد را از پیشنهاد مذاکره او به آمریکا آغاز کردند، بدون اینکه توجه کنند اگر کسی در این باره باید مورد اعتراض قرار بگیرد، بیت رهبری و خود خامنه ای است. چند روز قبل همین موضعگیری را علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه که او هم منتخب خامنه ای است، در گفتگو با مجله اشپیگل اعلام می کند و می گوید: "آماده معامله با آنها بر سر برنامه اتمی هستیم."
مقامهای آمریکایی از رد پیشنهاد 9 ماده ای سازش رژیم با آن کشور خبر می دهند و دلیل رد آن را یک مقام ارشد آمریکا، خامنه ای می داند که و می گوید: "او دمدمی مزاج است و پیشتر دیده‌ایم که تا مرحله نهایی حل یک مساله پیش رفته و در نهایت کنار کشیده است."
به غیر از این، هرگونه حمله به احمدی نژاد، حمله به خامنه ای معنی می دهد زیرا او با صدای بلند گفته است که نظرش به نظر احمدی نژاد نزدیک تر است. با این حساب آنانی که برای سیدعلی خامنه ای قداست می تراشند و معصومیت قایل هستند، اکنون باید خودش را بی بصیرت اعلام کنند. این به معنی یک شکست سنگین ایدیولوژیک برای رژیم ولایت فقیه است.
بی دلیل نیست که رفسنجانی در گفتگوی خود با گروهی از دانشگاهیان می گوید: "جرات و شهامت پذیرش اشتباه و اصلاح ناکارآمدیها قدم اول اصلاح امور و برگشت به مسیر درست است."
مخاطب این جمله رفسنجانی چه کسی می تواند باشد به جز خامنه ای که بپذیرد در انتخاب احمدی نژاد اشتباه کرده است. رفسنجانی در ادامه می گوید: "من الان راهکارها را از طریق رهبری می‌بینم. در این شرایط غیر از ایشان کسی نمی‌تواند مسایل را به مسیر برگرداند."
و اینگونه او رهبر و ولی فقیه رژیم را مقصر این وضعیت می نامد و از او می خواهد تا شکست برنامه یکدست کردن قدرت را بپذیرد.
بیخود نیست که خامنه ای پیشدستی کرده و فایزه و مهدی، فرزندان او را گروگان گرفته تا رفسنجانی را وادار به سکوت کند. اگر این گروگان گیری بتواند در مورد رفسنجانی کارساز باشد، آنانی در زیر خیمه نظام گرد و خاک بپا کرده اند و هرکس در تیررس‌شان باشد به ویژه احمدی نژاد را با اتهامهای مختلف رنگین می کنند، باید فکری به حال آینده خود و نظام بکنند. زیرا این آشفته بازار سیاست در رژیم ولایت فقیه نشان می دهد که به ظاهر این روزها زیر "خیمه نظام" سنگ روی سنگ بند نمی شود.جعفر پویه
اکنون به نظر می رسد بسیاری از چاکران باندهای قدرت از یکدیگر پیشی گرفته و برای نشان دادن سرسپردگی خود به علی خامنه ای، فرصت پیش آمده را دستاویز کرده و سعی می کنند تا محمود احمدی نژاد را مقصر اصلی وضعیت رژیم اعلام و او را دراز کنند.
سخنرانیهای تند بعضی از فرصت طلبانی که تا دیروز مجیزگوی احمدی نژاد بودند، تشدید نزاع بین مجلس و دولت، خط و نشان کشیدن و اقدام عملی قوه قضاییه در مورد نزدیکان احمدی نژاد، همه در این چارچوب قابل بررسی است. در مجلس، استیضاح وزیر ورزش شروع نشده از رمق افتاد و طرح "سووال از رییس جمهوری" استارت خورد. مجلس سرگردان، مرحله دوم طرح هدفمندی یارانه ها را که خود تصویب کرده بود، متوقف و آن را از دستور کار دولت خارج کرد. رییس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد دایم بین مجلس و محل کار خود در رفت وآمدند و معلوم نیست بالاخره در این رفت و آمدها مجلس چه چیزی از آنان می خواهد. اما از همه بدتر، ترجیع بند اکثر این منتقدین، عدم کفایت احمدی نژاد و ناتوانی او از مدیریت کشور است. اینان با فراموش کردن موضع تا دیروز خود، حمله به احمدی نژاد را از پیشنهاد مذاکره او به آمریکا آغاز کردند، بدون اینکه توجه کنند اگر کسی در این باره باید مورد اعتراض قرار بگیرد، بیت رهبری و خود خامنه ای است. چند روز قبل همین موضعگیری را علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه که او هم منتخب خامنه ای است، در گفتگو با مجله اشپیگل اعلام می کند و می گوید: "آماده معامله با آنها بر سر برنامه اتمی هستیم."
مقامهای آمریکایی از رد پیشنهاد 9 ماده ای سازش رژیم با آن کشور خبر می دهند و دلیل رد آن را یک مقام ارشد آمریکا، خامنه ای می داند که و می گوید: "او دمدمی مزاج است و پیشتر دیده‌ایم که تا مرحله نهایی حل یک مساله پیش رفته و در نهایت کنار کشیده است."
به غیر از این، هرگونه حمله به احمدی نژاد، حمله به خامنه ای معنی می دهد زیرا او با صدای بلند گفته است که نظرش به نظر احمدی نژاد نزدیک تر است. با این حساب آنانی که برای سیدعلی خامنه ای قداست می تراشند و معصومیت قایل هستند، اکنون باید خودش را بی بصیرت اعلام کنند. این به معنی یک شکست سنگین ایدیولوژیک برای رژیم ولایت فقیه است.
بی دلیل نیست که رفسنجانی در گفتگوی خود با گروهی از دانشگاهیان می گوید: "جرات و شهامت پذیرش اشتباه و اصلاح ناکارآمدیها قدم اول اصلاح امور و برگشت به مسیر درست است."
مخاطب این جمله رفسنجانی چه کسی می تواند باشد به جز خامنه ای که بپذیرد در انتخاب احمدی نژاد اشتباه کرده است. رفسنجانی در ادامه می گوید: "من الان راهکارها را از طریق رهبری می‌بینم. در این شرایط غیر از ایشان کسی نمی‌تواند مسایل را به مسیر برگرداند."
و اینگونه او رهبر و ولی فقیه رژیم را مقصر این وضعیت می نامد و از او می خواهد تا شکست برنامه یکدست کردن قدرت را بپذیرد.
بیخود نیست که خامنه ای پیشدستی کرده و فایزه و مهدی، فرزندان او را گروگان گرفته تا رفسنجانی را وادار به سکوت کند. اگر این گروگان گیری بتواند در مورد رفسنجانی کارساز باشد، آنانی در زیر خیمه نظام گرد و خاک بپا کرده اند و هرکس در تیررس‌شان باشد به ویژه احمدی نژاد را با اتهامهای مختلف رنگین می کنند، باید فکری به حال آینده خود و نظام بکنند. زیرا این آشفته بازار سیاست در رژیم ولایت فقیه نشان می دهد که به ظاهر این روزها زیر "خیمه نظام" سنگ روی سنگ بند نمی شود.جعفر پویه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر