همزمان با ابراز خوش بینی صندوق بین المللی پول نسبت به فرو پاشیده نشدن اقتصاد ایران در سال جاری و آینده، آقای احمدی نژاد، گُماشته ولی فقیه بر منصب ریاست جمهوری، از کمبود شدید منابع مالی بودجه دولت و اجبار به قطع بودجه دستگاه های تابع آن خبر داده است.
رییس دولت نظامی – امنیتی روز 18مهر در واکُنشی آشکار به افکندن بار فلاکت اقتصادی به دوش خود از سوی رُقبایش، پرونده اقتصادی "نظام" را روی میز گذاشت و اینگونه ورق زد: "اكنون به لحاظ بودجه تحت فشاریم. بودجه خیلی جاها صفر شده یا کاهش 25 درصدی داشته است. در این شرایط می‌توان فهمید که خیلیها چکاره هستند."
پیشتر از او، یک منبع حُکومتی (بازتاب نیوز) همراه با ذکر آماری مُشابه فاش کرده بود: "بخشی از بودجه دستگاه های دولت از ماه ششُم سال قطع شده و دولت برای به پایان بردن امسال نیز با چالشهای مُهمی مُواجه است."
چنین می نماید که بخت با کارشناسان صندوق بین المللی پول در انتخاب تاریخ انتشار گُزارش شان یار نبوده است. آنها فقط یک روز بعد از اعتراف مُصیبت بار آقای احمدی نژاد، اطلاع داده اند که در ایران هیچ خبری نیست و حاکمان آن با وجود تحریمها، هم سطح تورم را پایین می آوردند و هم رُشد اقتصادی را افزایش خواهند داد.
البته اُرگان مُهم نو – لیبرال برای جلوگیری از هر گونه ایجاد تردید نسبت به اعتبار تحلیل خود تاکید کرده است که ارزیابی آن مُتکی به آمار و ارقامی است که حاکمان ایران در باره شرایط اقتصادی خود ارایه کرده اند. با این وجود معلوم نیست توضیح مزبور واقعا اعتماد برانگیز باشد، زیرا در بهترین حالت تشریح می کند که صندوق مزبور نقش خود را به سطح یک موسسه تبلیغاتی برای باز انتشار بین المللی و جذاب تخلُیات رهبران و پایوران جمهوری اسلامی کاهش داده است.
رسانه های دولتی ایران با استقبال از گُزارش صندوق بین المللی پول، آن را سندی بر بی اثر بودن تحریمها، موفقیت جمهوری اسلامی در "دور زدن" آنها و عادی بودن شرایط اقتصادی کشور نشان داده اند. در همین رابطه یک منبع حُکومتی (رجانیوز)، هلهله کنان گُزارش مزبور را "چسب صندوق بین المللی پول بر دهان سیاه نمایان اوضاع اقتصادی ایران" نامید.
با اینکه به دُرُستی نمی توان گفت کدامیک از اینها (ذکر مُصیبت اخیر آقای احمدی نژاد یا چرب زبانی صندوق بین المللی پول) بی موقع به بیرون پرتاب شده است، اما مُنکر نمی توان گردید که صاحبان هر دوی این فاکتها به شفاف ترین شیوه مُمکن به دهان یکدیگر "چسب" زده اند.منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر