اختلاف بین باندهای حکومتی شدت گرفته و عدم توان خامنه ای در حل و فصل این درگیریها او را واداشته تا تشکل جدیدی به نام "هیات عالی حل اختلاف" را تشکیل دهد. خامنه ای، آخوند محمود هاشمی شاهرودی را به ریاست چهار فرد دستچین شده نزدیک به خود مامور کرده تا در این هیات، نظرات مشورتی خود در مورد حل اختلاف و تنظیم روابط بین سه قوه رژیم را در اختیار او بگذارند. خامنه ای در حکم خود "کمال همکاری مسوولان عالی نظام با هیات مذکور را لازم" شمرده و از آنان می خواهد "تا در تعامل با یکدیگر، روابط قوا را به نحو مطلوب تنظیم و اختلافات احتمالی را رفع کنند". تشکیل هیات مذکور به خوبی نشان می دهد که کلاه خامنه ای در امر و نهی به جریانات درگیر، بی پشم بوده و کسی گوشش به حرفهای او بدهکار نیست.
از سوی دیگر، صدور حکم حکومتی بعد از عکس العمل احمدی نژاد به آن دیگر کارکرد سابق را نداشته و بی خاصیت بودن آن، بیش از این می تواند کلیت ولایت او را به کلی ساقط کند. به این دلیل او به سوی تشکیل هیاتی جدید و مشورتی روی می آورد. شکل و کار این تشکل باید به گونه ای باشد که همچون مجمع تشخیص مصلحت نظام نتواند خود به معضلی برای قدرت مطلقه او تبدیل شود. همچنین کنار گذاشتن مجمع تشخیص یا به زبان دیگر رفسنجانی که تا کنون چنین وظیفه ای را به عهده داشت در این میانه، نشان می دهد که خامنه ای هیچ تصمیمی به سازش یا بازگشتی برای جریانهای جراحی شده از قدرت ندارد.
خامنه ای که تا گلو در اختلافات باندهای داخلی رژیم غرق شده است، راه نجات خود را در واگذاری میانجیگری بین این باندها به گروهی دست چین شده می بیند تا فتیله دعواها را به نفع او و با رعایت فاصله از او، بین طرفین پایین بکشد. او به این درگیریها برای زیر آب کردن سر بعضی از حریفان تا یکدست شدن قدرت مطلقه اش احتیاج دارد. بنابراین هیات نمایندگان او با واسطه شدن به نیابت از رهبر و کشاندن جر و بحث باندها به دخمه های نظام، مردم را از شنیدن آن منع کرده و تلاش خواهد کرد این بازی در پستوی نظام و پشت میز مقام عظما جریان داشته باشد.
اختلاف بین رهبر و رییس دولت یا اختلاف بین نهادهای انتخابی و انتصابی و اختلاف بین قوای سه گانه رژیم، ساختاری است و خامنه ای ناتوان تر از آن است که قادر به وصله پینه آنها باشد. او که موقعیت خود را به شدت تضعیف شده می بیند، سعی دارد تا با شیوه های مختلف، درگیری بین باندها را به نفع خود فیصله داده و با زیر آب زنی بعضی از مدعیها، دیگران را سر جای خود بنشاند. اما گماشته برگمارده او بر مسند ریاست دولت نه تنها به سرپیچی از او پرداخته بلکه با طرح بعضی از ادعاها به طور علنی با "رهبر" مخالفت می کند. درگیری احمدی نژاد با مجلس و وارد شدن قوه قضاییه به این درگیریها از یک سو و اختلاف نظر در داخل سپاه و سازمانهای اطلاعاتی زیر نظر خامنه ای زنگ خطر را برای او به صدا در آورده است.
حال او با میدان فرستادن هاشمی شاهرودی، یکی از بی خاصیت ترین آخوندهای پادو خود که سالها مقام قاضی القضاتی او را به عهده داشت به همراهی چند فرد دست چین شده، سعی دارد شاید ولایت جر خورده‌اش را رفو کرده و خود را اندکی از این درگیری کنار بکشد.
شاید او بتواند با فاصله گذاری با طرفهای دعوا، قداست مقام ولایت خود را اندکی گردگیری کند، اما نخواهد توانست شکاف به وجود آمده در رژیمش را به هیچ وجه تعمیر کند. این چیزی است که ناتوانی و نا کارآمدی هیات عالی حل اختلاف آن را ثابت خواهد کرد.
از سوی دیگر، صدور حکم حکومتی بعد از عکس العمل احمدی نژاد به آن دیگر کارکرد سابق را نداشته و بی خاصیت بودن آن، بیش از این می تواند کلیت ولایت او را به کلی ساقط کند. به این دلیل او به سوی تشکیل هیاتی جدید و مشورتی روی می آورد. شکل و کار این تشکل باید به گونه ای باشد که همچون مجمع تشخیص مصلحت نظام نتواند خود به معضلی برای قدرت مطلقه او تبدیل شود. همچنین کنار گذاشتن مجمع تشخیص یا به زبان دیگر رفسنجانی که تا کنون چنین وظیفه ای را به عهده داشت در این میانه، نشان می دهد که خامنه ای هیچ تصمیمی به سازش یا بازگشتی برای جریانهای جراحی شده از قدرت ندارد.
خامنه ای که تا گلو در اختلافات باندهای داخلی رژیم غرق شده است، راه نجات خود را در واگذاری میانجیگری بین این باندها به گروهی دست چین شده می بیند تا فتیله دعواها را به نفع او و با رعایت فاصله از او، بین طرفین پایین بکشد. او به این درگیریها برای زیر آب کردن سر بعضی از حریفان تا یکدست شدن قدرت مطلقه اش احتیاج دارد. بنابراین هیات نمایندگان او با واسطه شدن به نیابت از رهبر و کشاندن جر و بحث باندها به دخمه های نظام، مردم را از شنیدن آن منع کرده و تلاش خواهد کرد این بازی در پستوی نظام و پشت میز مقام عظما جریان داشته باشد.
اختلاف بین رهبر و رییس دولت یا اختلاف بین نهادهای انتخابی و انتصابی و اختلاف بین قوای سه گانه رژیم، ساختاری است و خامنه ای ناتوان تر از آن است که قادر به وصله پینه آنها باشد. او که موقعیت خود را به شدت تضعیف شده می بیند، سعی دارد تا با شیوه های مختلف، درگیری بین باندها را به نفع خود فیصله داده و با زیر آب زنی بعضی از مدعیها، دیگران را سر جای خود بنشاند. اما گماشته برگمارده او بر مسند ریاست دولت نه تنها به سرپیچی از او پرداخته بلکه با طرح بعضی از ادعاها به طور علنی با "رهبر" مخالفت می کند. درگیری احمدی نژاد با مجلس و وارد شدن قوه قضاییه به این درگیریها از یک سو و اختلاف نظر در داخل سپاه و سازمانهای اطلاعاتی زیر نظر خامنه ای زنگ خطر را برای او به صدا در آورده است.
حال او با میدان فرستادن هاشمی شاهرودی، یکی از بی خاصیت ترین آخوندهای پادو خود که سالها مقام قاضی القضاتی او را به عهده داشت به همراهی چند فرد دست چین شده، سعی دارد شاید ولایت جر خورده‌اش را رفو کرده و خود را اندکی از این درگیری کنار بکشد.
شاید او بتواند با فاصله گذاری با طرفهای دعوا، قداست مقام ولایت خود را اندکی گردگیری کند، اما نخواهد توانست شکاف به وجود آمده در رژیمش را به هیچ وجه تعمیر کند. این چیزی است که ناتوانی و نا کارآمدی هیات عالی حل اختلاف آن را ثابت خواهد کرد.
جعفر پویه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر