پس از یک دوره درگیریهای سرگرم کننده در باند صاحب قُدرت با محور "تسخیر اجنه" و "رمالی"، اینک چنین می نماید که کشمکش طرفهای درگیر از قلمرو ماورالطبیعه به جهان خاکی انتقال یافته باشد. این بار نوبت "چادُرمشکی" است که تغییر کاربُرد یافته و در نقش توپخانه، همه ی ابتذال فکری و سیاسی ای که حُکومت دینی را سازمان داده را بر سر و روی پایوران و "مراجع" آن بریزد.
با پیوستن آیت الله العظمی صافی گُلپایگانی به کارزار "چادُر" و رنگ آن، صف بندی ای که در برابر تحریک قلمی فراکسیون نظامی – امنیتی دولت در روزنامه رسمی آن شکل گرفته، فشُرده تر شد. این مُلای پُرنفوذ با یادآوری دراماتیک این امر که "مملکت صاحب دارد"، از دستگاه قضایی خواست که "این افراد را تعزیر کند تا برای کسانی که قصد تعرض به مقدسات را دارند، درس باشد".
در همین حال، مسوول روزنامه دولت، آقای جوانفکر ضمن رد اتهامات یک آیت الله العُظمی دیگر، آقای مکارم شیرازی، کفن بر تن کرده و پُز داده است: "ممکن است بنده و همکاران عزیزم به صورت غیابی به ارتداد و صدور حکم مرگ محکوم شویم اما ... ما به رضای الهی دل بسته ایم و جز از خدای رحمان و رحیم ، از هیچ کس و هیچ چیز واهمه نداریم."
نه فقط هوچی گری، تحریف و اتهام تراشی یک طرف و مار اندازی و معرکه بر پا کنی طرف دیگر از گلاویز شدن دو طایفه در متُد و ترفند، هم خون و یک ریشه حکایت دارد، بلکه بازی مُشابه آنها با قانون و کشیدن چُماق قضا نیز مکتب یکسانی که اینان در آن درس نسق کشی و یقه درانی گرفته اند را آدرس می دهد. سُخنگوی قوه قضاییه از تشکیل پرونده برای روزنامه دولت خبر داده است و طرفهای مُقابل نیز به نوبه خود از 3 وبگاه رُقبا شکایت کرده اند.
همانگونه که در جنجال "اجنه" یا معرکه امامزمان، موضوع واقعی جدال ربط زیادی به تابلویی که زیر آن به پیش برده می شد نداشت، این بار نیز نه پای تسامُح باد شده با 200 صفحه در باب رنگ مشکی چادُر و نه پای "دفاع از مُقدسات اسلام" در میان است. مساله روی میز، چگونگی رقم خوردن آینده سیاسی حاضران است؛ پُرسشی که هیچیک از آنها نمی تواند با اطمینان بگوید که برای آن پاسُخی دارد. نزدیک شدن هنگام تقسیم کُرسیهای مجلس، فشار بر دو طرف را برای روشن کردن این ابهام، افزایش می دهد؛ وضعیتی که برابر با مُدل رقابت در جمهوری اسلامی، معنای آن زیر آب کردن سر رقیب یا چنگ انداختن بر گلوی او و کُنترُل درجه حیات وی با هر دستاویز و نیرنگی است.
"خودی" های ناتنی شده برای رسیدن از گُرز اجنه و هاله نور به پوشش اجباری به راستی راه درازی را نپیموده اند.
منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر