۱۳۹۰ شهریور ۹, چهارشنبه

مواضع مزورانه رژیم در برابر تحولات لیبی





تحولات در کشورهای عربی که از تونس آغاز و مصر را در نوردید و پس از آن به سرنگونی قذافی انجامید، عدم تحقق راهبرد بنیانگذار ولایت فقیه در شکل گیری اتحاد جماهیر اسلامی به رهبری ولی فقیه را به ثبت رساند. گر چه پابوسان درگاه ولایت فقیه در سیر رویدادهای بهار عربی از همه چسبهای ممکن جهت وصل کردن جنبشهای مردمی این کشورها به جمهوری اسلامی استفاده می کنند، اما این تلاش ارتجاعی موفقیت جدی نداشته است.
احمد خاتمی، خطبه خان نماز جمعه روز 4 شهریور، رویدادهای بهار عرب را بر شکل گیری خاورمیانه جدید را با «محوریت اسلام»  ارزیابی کرد. وی شکل گیری اتحاد جماهیر اسلامی را در آینده ای نزدیک وعده داد. بدیهی است که از نگاه عوامل ولی فقیه، محوریت اسلام با محوریت ولی فقیه حاکم بر ایران معنی و مفهوم دارد.
تا زمانی که قذافی در حکومت بود، پایوران رژیم، از مخالفان قذافی نه تنها هیچ دفاعی نکردند، بلکه با برجسته کردن دخالت نیروهای خارجی، اساس جنبش علیه دیکتاتوری قذافی را زیر سوال می بردند. همان طور که جنبش مردمی علیه بشار اسد در سوریه را کار دشمنان خارجی می دانند. موضع رژیم در قبال این رویدادها از یک طرف به دلیل این که خود بازیگر آن نبود و از طرف دیگر به این دلیل که سقوط هر دیکتاتور می تواند تهدیدی برای رژیم باشد، به نفع مردم نبوده است.
با سقوط قذافی و شناسایی شورای ملی انتقالی لیبی از طرف بسیاری از کشورها، رژیم با تاخیر موضع گرفت و بر خلاف کشورهای دیگر فقط به تبریک گفتن بسنده کرد و این شورا را تا کنون به رسمیت نشناخته است. موضع گیریهای پس از سقوط دیکتاتوری قذافی، نمونه ای از فرصت طلبی خامنه ای و ایادی او در باره تحولات آینده این کشورها است. واکنشهای ضد و نقیض چد روزه گذشته روشنگر مواضع مزورانه پایوران رژیم است.
علی اکبر صالحی وزیر خارجه رژیم روز یکشنبه 6 شهریور، ادعا می کند که با «گروههای معارض» در لیبی ارتباط داشته و به آنها مواد غذایی رسانده است. صالحی در مصاحبه اش با جام جم آنلاین، طوری وانمود می کند که با مخالفان قبل از سقوط قذافی ارتباط داشته و حتا در سرنگونی آن هم نقش داشته است.
سایت تابناک متعلق به پاسدار محسن رضایی در روز دوشنبه 7 شهریور در مطلبی نوشته است:«در حالی که انقلابیون در لیبی به صورت نسبی بر کشور مسلط شده اند، با این وجود اخبار و اطلاعات رسیده از لیبی حکایت از این دارد که وزارت خارجه ایران هنوز نتوانسته است به صورت موثری مجاری ارتباطی برای ایجاد رابطه با این انقلابیون پیدا کنند.»
 زینت میرهاشمی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر