در میدانها، کوچه ها و در تمامی سطح شهرهای ارومیه و تبریز، آذری زبانان ایران زمین علیه بی لیاقتی و بی کفایتی رژیم ولایت فقیه به پا خاسته اند. ماجرای فرمالیته بودن درخواست 22 نماینده مجلس ارتجاع و عدم موافقت با طرح "دوفوریتی" از سوی جمع بی کفایتهای مجلس، اعتراضات گسترده مردم، سرکوب رژیم و سرانجام جا زدن نمایندگان قلابی و حاشا کردن درخواست طرح دوفوریتی تا محکوم کردن اعتراضات به بهانه همیشگی در کار بودن "دست دشمنان"، چوب تعلیمی درد آوری شد پشت دست رژیم.
22 تن از نمایندگان رژیم از استانهای آذربایجان شرقی و غربی و اردبیل که از سوی مردم متهم به کم‌کاری در مورد نجات دریاچه‌ی ارومیه شده بودند، در نامه ای سرگشاده موضوع را در مجلس ارتجاع مطرح کرده بودند. پس از مخالفت با "طرح دو فوریتی" آنان، اعتراضهای گسترده ای آغاز می شود که وسعت چشم گیر آن رژیم را دستپاچه می کند. نمایندگان ارایه "طرح دو فوریتی" به مجلس را منکر می شوند، اما از سوی دیگر حرفهای ضد و نقیض آغاز می شود. بی تفاوتی نسبت به طرح در حرفهای جمشید انصاری، یکی از نمایندگان رژیم اینگونه آشکار می شود که می گوید: "دلایل و ضرورت دو فوریتی بودن طرح به خوبی برای نمایندگان توضیح داده نشده بود."
فراتر از آن، نادر قاضی پور، نماینده رژیم از ارومیه با تظاهر به درک مشکل دریاچه ارومیه، تظاهرات را "غیرقانونی"، "با برنامه ریزی بدخواهان" و "برای ایجاد نا امنی در سطح شهر" توصیف می کند.
اما چه کسی سطح شهر را با حمله به معترضین، گاز اشک آور، ضرب و شتم، زخمی کردن و شکستن در و پنجه مغازه داران، حمله به بیمارستانها و ... به میدان جنگ تبدیل کرد و نا امنی به وجود آورد؟ تمسخر آور تر اینکه وی در واکنش به شعار تظاهرکنندگان که ریشه در مبارزات دیرینه خلق آذربایجان دارد (آذربایجان واراولسون، ایسته مین کورالسون) و گویای نفرت به حاکمان است، می گوید: "ما حق شما را در مجلس مطالبه خواهیم کرد."
لیلا جدیدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر