دویچه وله : سن فحشا در هند بسیار پایین است و واقعیت غم‌انگیز این است که بسیاری از روسپیان توسط خانواده‌های خود به این کار فرستاده می‌شوند. به ویژه در روستاهای هند این پدران و برادران هستند که دختران را در اختیار "مشتریان سکس" قرار می‌دهند. آنها نه تنها احساس شرم نمی‌کنند، بلکه گمان دارند که به وظیفه‌ای دینی عمل می‌کنند. آنها عقیده دارند که به اصولی عمل می‌کنند که از نسل‌های پیشین در هند رواج داشته است.
بنا به اعتقادات مذهب "دوداسی"، زن جوانی که بدن خود را در اختیار مردان بیگانه قرار می‌دهد، در واقع با این "خدمت به بندگان خداوند" فریضه‌ای دینی را به جای می‌آورد و "خدمتکار خداوند" شناخته می‌شود.
به تازگی کانال تلویزیونی "سی ان ان" در برنامه‌ای ویژه تحت عنوان "در دام سنت" گوشه‌هایی از این رسم غیرانسانی را نشان داد. دخترانی که باید به مدرسه بروند و با دوستان خود به بازی و تفریح مشغول باشند، در عشرتکده‌ها تن فروشی می‌کنند.
برخی از گروه‌های خیریه با این پدیده مبارزه می‌کنند که در سنت‌های دیرین ریشه دارد. طبق یکی از آیین‌های تشرف در دین هندو، برای دختران تازه بالغ مراسم "ناتنی اوتارنا" برگزار می‌شود. در این مراسم به بینی دختر حلقه‌ای آویخته می‌شود و پدر و مادر او را برای هماغوشی در اختیار مردان قرار می‌دهند.
این مراسم در گذشته در بسیاری از روستاهای هند رواج داشته اما در دوران معاصر پدیده‌ای نادر به شمار می‌رود، و اکنون برخی از بنیادهای نیکوکاری قصد دارند آن را در جامعه ریشه‌کن کنند.
نهاد غیردولتی "پلان ایندیا" که از حمایت برخی از چهره‌های روشنفکری و هنری هند برخوردار است، در این راه تلاش می‌کند. مسئولان این بنیاد عقیده دارند که زنان جوان خود باید در برابر سنت‌های ریشه‌دار پایداری کنند و اجازه ندهند که خانواده‌های ناآگاه به خاطر اعتقادات خرافی یا پول آنها را به فروش سکس مجبور کنند.
رواج فاحشگی، گریزگاه فقر
به عقیده جامعه‌شناسان، در پس این تکالیف دینی، منافع طبقاتی نهفته است. خانواده‌ای فقیر که دختر خود را به فحشا می‌فرستد، هم از یک نانخور راحت می‌شود و هم در ازای این "نیکوکاری" صاحب درآمد می‌شود. از طرف دیگر در گذشته دختران بیشتر در اختیار مردان طبقه بالا قرار می‌گرفتند. خانواده‌ها دختران جوان را به حرمسرای شاهزادگان (راجه‌ها) و اربابان می‌فرستادند. آنها که به فنون آواز و موسیقی آشنا بودند، تفریح و سرگرمی اشراف را فراهم می‌آوردند. این زنان چندی بعد رسما در یک فاحشه‌خانه مشغول به کار می‌شدند.
در جامعه هند که با رشد بالای جمعیت، سخت در چنگال فقر و محرومیت گرفتار است، فاحشگی یکی از آسان‌ترین راهها برای کسب درآمد است. در کشوری که درآمد سرانه از یک دلار هم پایین‌تر است، یک فاحشه جوان تا روزی ۲۰ دلار درآمد دارد.
به عقیده انجمن‌های مدافع حقوق کودکان، باز گرداندن دختران از فحشا به زندگی عادی کاری بسیار دشوار است. امروزه در درجه اول باید تلاش کرد که دختران تازه‌ای به فحشا کشیده نشوند. رشد فرهنگ و آموزش عمومی مهمترین سد در برابر فحشاست. باید در مدارس به دختران آموزش داد که چه خطری متوجه آنهاست. آنها باید بیاموزند که از جسم خود دفاع کنند و به فشار و خواست جنسی مردان تن ندهند.
تلاشگرانی که به پیکار با فحشا در هند می‌پردازند، عقیده دارند که مبارزه با فحشا تنها از راه پیکار با فقر امکان‌پذیر است. از این رو بنیادهای خیریه می‌کوشند با راه انداختن مزرعه و کارگاه، دختران جوان را تشویق کنند که با فعالیت در کارهای سودمند، کسب درآمد کنند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر