کمتر کسی انتظار دارد مجلس مُلاها با هر طرحی و هر اندازه فوریتی، به طور واقعی گره ای از کار هموطنان زلزله زده در آذربایجان بگشاید. حتی اگر وکیل الدوله ها دو فوریت یا یک فوریت "طرح تسریع در روند بازسازی مناطق زلزله زده آذربایجان شرقی" را تصویب می کردند، اقدام آنها ارزشی بیشتر از وعده خانه دار کردن دو ماهه مردُم آواره نمی داشت. با این حال، حرکت مجلس بدون اهمیت هم نیست.
قُوه مُقننه ولایت فقیه به طور داوطلبانه و یکپارچه از بی اعتنایی چندش آوری که در سطحهای مُختلف "نظام" در برابر شهروندان کشور - حتی آن دسته که در مُحاصره زلزله ای مرگبار و ویرانگر بسر می برند - وجود دارد، پرده برداری کرده است. کمتر تبلیغات گُسترده یا افشاگری روشنگرانه ای می توانست همچون رفتار قانون نویسان اجاره ای حُکومت، اهمیت ناچیزی که جان و مال و کرامت شهروندان زلزله زده در چشم حاکمان کشور دارد را مُستند کند.
دهن کجی مجلس مُلاها به مردُم، نُقطه اوج مُوقت سیاستی است که حاکمان کشور از هنگام وقوع زلزله در نزدیک به دو ماه پیش تا کنون پیشه کرده اند. آنها در همان حال که وعده خانه سازی دو ماهه داده اند، در عمل حتی چادر و کانکس زلزله زدگان را نیز تامین نکرده اند. آنها ده ها هزار زن و مرد و کودک را محکوم کرده اند که رنج بی سرپناهی را با آغاز فصل سرما و باران تا مغز استخوان لمس کنند.
ابواب جمعی آقای خامنه ای پس از سرگردنه گیری و چپاول کُمکهای مردُمی، به تازگی آستینها را برای سوواستفاده از وضعیت آسیب دیدگان زلزله و اخاذی از آنها بالا زده اند. آنها برای کانکس پول میلیونی می خواهند و برای دادن وام، بهره ی دو رقمی! "نظام" حتی حاضر به تامین نیازهای اولیه و حیاتی زلزله زدگان نیست و به اعتراف مُدیر روابط عُمومی هلال احمر، "هزینه بسته های غذایی طی 45 روز و خرید مواد غذایی مثل برنج و روغن و حُبوبات" از محل کُمکهای نقدی مردُمی پرداخت شده است.
سُکوت صدا و سیمای آقای خامنه ای در باره زلزله و برخورد مُنفعلانه و سهل انگاری غیرانسانی حُکومت در برابر شرایط وخیم زلزله زدگان، از یک منطق پیروی می کند؛ منطقی که مجلس مُلاها آن را مکتوب و با گُستاخی تمام به رُخ جامعه کشیده است. منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر