نزاع باندها و فراکسیونهای قُدرت در زمین زلزله زدگان آذربایجان با شور و نشاط آغاز شده است. از این زاویه، زلزله روز یکشنبه که با خسارات جانی و مالی هنگُفتی برای ده ها هزار نفر همراه شده، به شتاب به نمونه کلاسیک دیگری از جنگ زرگری برای مصالح "نظام" از یکسو و تلکه گیری بین جناحی از سوی دیگر تبدیل گردیده است.
زمان کوتاهی پس از آشکار گردیدن ابعاد گُسترده این فاجعه طبیعی، پایوران، اُرگانها و دستگاه های حُکومتی روی خط مُتهم کردن یکدیگر به کوتاهی و ریختن اشک تمساح برای زلزله زدگان کوک شدند. این یک مُدل شناخته شده نزد حاکمان جمهوری اسلامی برای به حاشیه بردن اصل موضوع در جنجال و گردو خاک نزاع لفظی بین خود و همچنین استفاده از فُرصت پیش آمده برای تیغ زدن سیاسی یا اقتصادی طرف مُقابل است. پروسه گُشایش و بایگانی شدن پرونده کُلیه رُسواییهای مالی، بی کفایتیهای اقتصادی، جنایتهای سیاسی، اقدامات علیه منافع ملی و جُز آن، در قالب همین سناریو به گردش افتاده است.
در این راستا، اینک نیز مجلس مُلاها به انتقاد از تلویزیون دولتی به دلیل چگونگی بازتاب خبر زلزله پرداخته، یک نماینده دُزدیده شدن هشت هزار چادر امدادی را افشا کرده است، اُصولگرایان سفر آقای احمدی نژاد، گُماشته ولی فقیه بر منصب ریاست جمهوری به عربستان در این ایام را زیر سووال برده اند، عده ای دیگر مایلند عمل نکردن دولت به وعده مُقاوم سازی روستاها را یادآور شوند و برخی دیگر از "ضعف مُدیریت بُحران" سُخن می گویند.
نگاهی به تاریخچه و سرنوشت پرونده های دیگری که باندها و فراکسیونهای قُدرت به سمت یکدیگر پرتاب کرده اند، نشان می دهد ارزش عملی این انتقادها و یقه گیریها برای موضوع اصلی چندان زیاد نیست، اما گرد و خاک ناشی از آن تا اندازه ای برای خاک پاشیدن به چشم جامعه و پوشش موضوع روی میز می تواند کفایت کند.
آنچه که هم اکنون رهبران و پایوران حُکومت عرق ریزان در حال پوشش سازی برای آن هستند، وضعیت فاجعه بار ده ها هزار نفر در مناطق زلزله زده و ناکارایی و ورشکستگی تمام عیار "نظام" در مُدیریت آثار و نتایجی است که این حادثه طبیعی برای آنها در پی داشته است.منصور امان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر