۱۳۹۰ شهریور ۱۴, دوشنبه

خیزش "فرزندان ستارخان" در آذربایجان





بسیج تمام عیار رژیم برای سرکوب و خاموش کردن اعتراضات مردم آذربایجان علیه فاجعه زیست محیطی خشک شدن دریاچه ارومیه در روزهای 5 و 12 شهریور، مشت آن در نسبت دادن اعتراضات به "عوامل خارجی" یا "فتنه گران" و توجیه به کارگیری خشونت و سرکوب را باز کرد. اگر چه پیشتر، علی خامنه ای با فرمان گشودن آتش به سوی مردم در 29 خرداد گوشزد کرده بود که هر نوع اعتراضی را تا حد کشتار شهروندان سرکوب خواهد کرد.
روز 12 شهریور با فراخوانی از جانب فعالان حرکت آذربایجان، مردم این منطقه به حضور در میادین و خیابانهای ارومیه دعوت شده بودند. در این فراخوان درخواست شده بود: "فرزندان قهرمان ستارخان در دیگر شهرهای آذربایجان و آزادیخواهان دیگر شهرها" نیز به تجمعات اعتراضی دست بزنند.
رژیم با درک این واقعیت که هر گونه اعتراض علنی، سیل خروشان مردم معترض و منزجر از سیاستهای ضد انسانی اش را به خیابانها سرازیر خواهد کرد عزم جزم کرده است تا از هرگونه تجمعی حتی غیر اعتراضی مانند جشن آب بازی، به طور کلی جلوگیری کند. برای این کار از چند روز پیش فضای پادگانی – پلیسی ایجاد کرده و با فرستادن مزدوران خود از سایر شهرها و موتورسواران در سطح شهر، اخلال در سیستم تلفن همراه، اس ام اس و اینترنت، شلیک گلوله و صدای آژیر آمبولانس درصدد ایجاد جو وحشت برآمد. با اینهمه در این روز هزاران نفر در ارومیه و تبریز به خیابانها آمدند و با سرکوبگران درگیر شدند. سرکوب خشونت آمیز، به کارگیری گاز اشک آور، شلیک گلوله پلاستیکی و بازداشتهای گسترده، واکنش رژیم به اعتراضات مردم بود. در تهران نیز با محاصره اطراف مجلس ارتجاع، از تجمعی که قرار بود برگزار شود، جلوگیری شد.
جواد جهانگیرزاده، نماینده رژیم از ارومیه و عضو کمیسیون ملی مجلس ارتجاع می گوید: "این موضوع نباید امنیتی – سیاسی شود، زیرا مساله ای اجتماعی است."
هر اعتراضی از جانب مردم سیاسی است زیرا اعتراض پایه های سست حکومت را به لرزه در می آورد. این است هراس رژیم از اعتراضات. اگر نه ، کدام حکومتی در دنیا تجمع اعتراضی مردم به تخریب محیط زیست را تبدیل به میدان جنگ بین شهروندان و حکومت می کند؟
 لیلا جدیدی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر